تاثیر حاد دو نوع فعالیت بدنی هوازی و بی هوازی بر سطوح سرمی فاکتور نوروتروفیک مشتق از مغز و پروتئین واکنشگر C مردان فعال

زمینه: مطالعات اخیر نشان داده اند عوامل نوروتروفیکی و التهابی دو عامل تاثیرگذار بر دستگاه عصبی می باشند. هدف از این پژوهش مقایسه ی تاثیر دو نوع فعالیت بدنی وامانده ساز هوازی و بی هوازی بر سطوح سرمی فاکتور نوروتروفیک مشتق از مغز (bdnf) و پروتیئن واکنش گر c (crp)و ارتباط آن ها با هم می باشد. روش کار: 16 نفر از دانشجویان فعال (سن: 15/1±27/ 22 سال، شاخص توده بدنی: 14/1±29/23کیلوگرم بر مترمربع، حداکثر اکسیژن مصرفی: 92/1±26/48 میلی لیتر به ازای هر کیلوگرم در دقیقه) به صورت تصادفی به دو گروه 8 نفره تقسیم شدند. گروه اول تست وامانده ساز بی هوازی کانینگهام و فالکنر و گروه دوم تست وامانده ساز هوازی استراند را انجام دادند. نمونه های خونی قبل و بلافاصله پس از تمرین گرفته شد. یافته ها: نتایج آزمون تی همبسته نشان داد که هر دو نوع ورزش حاد وامانده ساز هوازی و بی هوازی موجب افزایش معنی دار bdnf شدند (05/0< p). همچنین اجرای یک جلسه ورزش تا حد واماندگی از نوع هوازی باعث کاهش معنی دار (018/0p=) و از نوع بی هوازی باعث تغییر غیرمعنی دار (05/0p>) در سطوح سرمی crp گردید. از سوی دیگر، ارتباط معکوس معنی داری بین سطوح crp و bdnf در گروه هوازی بلافاصله پس از تمرین وجود داشت. به علاوه، تفاوت معنی داری بین گروه های تحقیق با یکدیگر در سطوح سرمی bdnf وcrp وجود نداشت (05/0