مقایسه نتایج درمانی شکستگی های دیستال رادیوس با دو روش پین پلاستر و پرکوتانئوس پین در افراد بالای 60 سال

زمینه: شکستگی های دیستال رادیوس شایعترین شکستگی های اندام فوقانی بالغین می باشند که درمان آن ها در بیماران مسن دشوارتر می باشد. روش های درمانی متفاوتی وجود دارند. در این مطالعه قصد داریم به مقایسه نتایج درمانی شکستگی های دیستال رادیوس با دو روش پین پلاستر و پرکتانئوس پین در بیماران مسن بپردازیم. روش کار: در این مطالعه کارآزمایی بالینی، 60 بیمار مسن شامل 40 مونث و 20 مذکر در محدوده سنی 85-60 سال با شکستگی دیستال رادیوس در دو گروه پین-پلاستر (30=n) و پرکوتانئوس پین (30=n) از نظر پیامد درمان، تغییرات رادیوگرافیک، نتایج عملکردی و میزان درد بیماران طی 6 ماه بعد عمل مورد بررسی قرار گرفتند. یافته ها: گروه پین پلاستر نسبت به گروه پرکوتانئوس پین بطور بارزی یافته های رادیولوژیک بهتری در پایان 6 ماه داشتند. نتایج عملکردی عالی 6 هفته بعد عمل در گروه پین پلاستر و پرکوتانئوس پین به ترتیب در 30% و 3/23% مشاهده گردید (84/0=p)، 6 ماه بعد عمل نتایج عالی عملکردی بطور بارزی در گروه پین پلاستر بیشتر بود (3/83% در برابر 50%، 006/0=p). نبود درد تفاوت بارزی بین دو گروه 6 هفته بعد درمان نداشت (3/43% در برابر 7/56%، 54/0=p)، ولی بطور بارزی 6 ماه بعد عمل در گروه پین پلاستر بیشتر بود (3/93% در برابر 50%، 002/0=p). نتیجه‌گیری: روش درمانی پین پلاستر در مقایسه با روش پرکوتانئوس پین با نتایج رادیوگرافیک و عملکردی قابل قبولی در افراد مسن بالای 60 سال همراه می باشد. استفاده از این روش به عنوان روشی راحتی با کارآیی بالا در درمان شکستگی های دیستال رادیوس توصیه می شود.