فراوانی خانواده ژنی ctx-m3 در میان ایزوله‌های بالینی اشریشیا کلی و کلبسیلاپنومونیه جدا شده از بیماران بستری در بیمارستان سینا، تبریز

زمینه: ظهور مقاومت‌های آنتی‌بیوتیکی به آنتی‌بیوتیک‌های خانواده بتالاکتام در میان باسیل های گرم منفی، کاربرد این آنتی‌بیوتیک‌ها را محدود ساخته است. این مطالعه بمنظور تعیین میزان فراوانی بتالاکتامازهای وسیع‌الطیف (esbls)و وجود خانواده ژنی ctx-m3 (شامل زیر خانواده های ctx-m22و15و3) در باکتری‌های اشریشیا کلی و کلبسیلا پنومونیه ایزوله شده از نمونه‌های بالینی مختلف انجام شد. روش کار: 71 ایزوله اشرشیا کلی و 63 کلبسیلاپنومونیه از نمونه های بالینی مختلف که به بخش میکروب شناسی بیمارستان سینای ، تبریز، ایران فرستاده شده بود انجام گرفت. باکتری‌ها با روشهای فنوتیپی مرسوم تعیین هویت شدند. تست حساسیت آنتی‌بیوتیکی با روش دیسک دیفیوژن بر روی محیط مولر هینتون آگار تعیین شد. اشرشیاکلی و کلبسیلا پنومونیه های تولید کننده ی esbls ابتدا به روش دیسک ترکیبی و سپس حضور خانواده ژنیctx-m3 با استفاده از روش pcr مورد بررسی قرار گرفت. یافته‌ها: در این مطالعه از میان اشرشیا کلی41 (74/57%) ایزوله و در کلبسیلاهای مورد مطالعه 45 (42/71%) ایزوله تولید کننده ی esbls بودند. از بین اشرشیاهای esbls مثبت 30 (17/73%) ایزوله و از بین کلبسیلاهای esbls مثبت 26 (57.77%) ایزوله، دارای ژن ctx-m3 بودند. در بین آنتی بیوتیک هایی که جهت شناسایی esbls بودن استفاده شد، بیشترین مقاومت در اشرشیا کلی به سسفپوداکسیم (92%) و در کلبسیلا به سفپودوکسیم (90%) و آزترئونام (90%) مشاهده شد. نتیجه‌گیری: این مطالعه شیوع بالا از سویه‌های اشرشیا کلی و کلبسیلا نمونیه مولد esbls را در بیمارستان ما نشان داد. این مشکل اهمیت طراحی نظارت بیشتر کنترل شده بر مقاومت‌های آنتی‌بیوتیکی و لزوم انجام مطالعات اپیدمیولوژیک گسترده برای شناسایی باسیل های گرم منفی مولد esbls را روشن می‌سازد.