تاثیر هشت هفته تمرین تناوبی با شدت بالا بر سطوح سرمی Tnf-Α و شاخص مقاومت انسولینی در مردان چاق مبتلا به بیماری دیابت نوع 2

زمینه: tnf-α از سایتوکاین های پیش التهابی است که عمدتاً در بافت چربی، لنفوسیت ها و فیبروبلاست ها مشاهده می شود. میزان آن در افراد چاق افزایش پیدا می کند که این افزایش با مقاومت به انسولین و تعداد زیادی از بیماریهای متابولیکی از جمله دیابت در ارتباط است. تحقیق حاضر نیز با هدف بررسی تاثیر تمرینات تناوبی با شدت بالا (hiit) بر تغییرات tnf-α و شاخص مقاومت به انسولین انجام شد.روش کار: این تحقیق شامل 24 مرد چاق مبتلا به دیابت نوع 2 می باشد که بصورت تصادفی به دو گروه 12 نفری کنترل و hiit تقسیم شدند. گروه hiit به مدت 8 هفته (هر هفته 3 جلسه در روزهای غیر متوالی مجموعاً 24 جلسه ی تمرینی 30 دقیقه ای) فعالیت منظم انجام دادند. ابتدا پیش‌فرض‌های همگن بودن شیب خط رگرسیون و همچنین خطی بودن رابطه بین نمرات قبل و بعد تمرین بررسی و پس از تایید از آزمون تحلیل کواریانس استفاده شد (05/0< p).یافته ها: تمرین hiit بر روی tnf-α (0001/0> pو 058/41=f)، مقاومت به انسولین (001/0> pو 825/51=f)، میزان انسولین (001/0>p و 785/51=f) و میزان گلوکز (001/0= p و 177/13=f) تاثیر معنی داری داشته است.نتیجه گیری: بر اساس نتایج تحقیق حاضر، 8 هفته تمرین hiit توانسته است غلظت پلاسمایی tnf-α و شاخص مقاومت به انسولین را در مردان چاق مبتلا به دیابت نوع 2 کاهش دهد. احتمالاً hiit از طریق کاهش تولید il-6 موجب مهار tnf-α شده و tnf-α نیز فعالیت انسولین و برخی از افکتورهای فرودست آن را مهار کرده است.