صحت تشخیص سیتولوژی مایع لاواژ شکمی در شناسایی تهاجم صفاقی در بیماران با آدنوکارسینوم معده

زمینه: سیتولوژی صفاقی در منابع علمی کمتر مورد توجه قرار گرفته است، ولی می تواند روشی کمکی جهت بررسی بیماران مبتلا به سرطان معده باشد. هدف از این مطالعه بررسی ارزش تشخیصی سیتولوژی مایع لاواژ صفاقی در یافتن پخش سلول های سرطانی در صفاق بیماران مبتلا به آدنوکارسینوم معده بوده است.روش کار: در مجموع 50 بیمار مبتلا به آدنوکارسینوم معده که بر اساس یافته­های سی تی اسکن کاندید لاپاروتومی بودند، بررسی شدند. لاواژ تشخیصی صفاقی درست پیش از لاپاروتومی بعمل آمده و مایع لاواژ صفاق جهت ارزیابی سیتولوژیک از نظر وجود یا عدم وجود سلول های بدخیم ارسال گردید. یافته های حین لاپاروتومی از نظر درگیری صفاق بعنوان نتایج استاندارد درنظر گرفته شدند. یافته ها: سیتولوژی لاواژ صفاقی تشخیصی جهت سلول های بدخیم در مایع صفاق در 25 مورد (50%) مثبت بود. بر اساس یافته های حین عمل 22 بیمار (44%) متاستاز صفاقی داشتند، در حالی که در 28 بیمار (56%) علامتی به نفع متاستاز دیده نشد. حساسیت، ویژگی، ارزش اخباری مثبت، ارزش اخباری منفی، نسبت درستنمائی مثبت و نسبت درستنمائی منفی سیتولوژی در شناسایی انتشار صفاقی بترتیب 59%، 57%، 52%، 64%، 38/1 و 40/1 بود. میزان مطابقت سیتولوژی و لاپاروتومی تشخیصی 58% بود. نتیجه گیری: بر اساس یافته های این مطالعه لاواژ صفاقی بتنهایی روش مناسب تشخیصی جهت کشف زودرس سرطان های قابل جراحی/ غیرقابل جراحی معده نمی باشد.