تاثیر هورمون رشد بر رشد فیزیکی و علایم بالینی کودکان مبتلا به بیماری سیستیک فیبروزیس

زمینه: تاخیر رشد یک یافته شایع در بیماران مبتلا به فیبروز کیستیک (cf) می باشد. هورمون رشد نوترکیب انسانی (rhgh) نتایج امیدوار کننده ای در بهبود وزن، قد و وضعیت بالینی بیماران cf نشان داده است. هدف این مطالعه بررسی کارآیی هورمون رشد بر روی رشد فیزیکی، وضعیت بالینی و عملکرد ریوی در بیماران cf می باشد. روش کار: در این مطالعه کارآزمایی بالینی، 34 کودک مبتلا به cf (میانگین سنی 11/31±05/62 ماه) انتخاب شدند. بیماران 6 ماه پیگیری شدند و سپس تحت درمان با هورمون رشد با دوز 35/0mg/kg/week به مدت شش ماه بعدی قرار گرفتند. ارزیابی ها شامل قد، وزن، اهنگ رشد، عملکرد ریوی، تعداد دفعات بستری بیمارستانی، دریافت آنتی بیوتیک و اندازه گیری سطح سرمی فاکتور رشد شبه انسولین-1(igf1) در هر مرحله بود. یافته ها: اهنگ رشد، سطح سرمی igf1 ، تعداد دفعات بستری و دریافت آنتی بیوتیک بطور بارزی بعد از درمان با هورمون رشد بهبود یافته بود. در ارزیابی عملکرد ریوی شامل ظرفیت حیاتی (fvc) و حجم بازدمی ریه در ثانیه اول (fev1) هیچ تفاوت بارزی بین قبل و بعد درمان با هورمون رشد دیده نشد. نتیجه‌گیری: این مطالعه نشان داد که هورمون رشد بر روی رشد فیزیکی و وضعیت بالینی بیماران مبتلا به cf تاثیر مثبتی دارد ولی بر روی عملکرد ریوی موثر نمی باشد.