تاثیر انسولین گلارژین در روند بهبودی بیماران مبتلا به کتواسیدوز دیابتی

زمینه: کتواسیدوز دیابتی (dka) یکی از اورژانس های هیپرگلیسمیک دیابت است که اساس درمان آن‌، تزریق انسولین گولار می باشد. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر افزودن انسولین گلارژین در روند بهبودی بیماران dka انجام گرفت. روش کار: در یک کارآزمایی بالینی تصادفی بر روی 40 بیمار با dka، 20 بیمار رژیم استاندارد گرفتند و برای20 بیمار در کنار رژیم استاندارد، گلارژین به صورت زیر جلدی و به مقدار 4/0 واحد به ازای هر کیلوگرم وزن بدن، تزریق شد. یافته ها: میانگین مدت زمان خروج بیمار از dka در گروه مورد 10/6 ± 77/13 و ‌در گروه شاهد 49/6 ± 91/16 ساعت بود (123/0=p). متوسط مقدار انسولین رگولار دریافتی تا زمان خروج از dka در گروه مورد 6/45 ±8/84 ‌و ‌در گروه کنترل6/91 ±5/116 واحد بود (17/0=p). موارد هیپوکالمی (1=p) و هیپوگلیسمی (1=p) در دو گروه تفاوتی نداشت. در گروه شاهد 51% و در گروه مورد 35% قند خونها تا 24 ساعت بعد از قطع انفوزین انسولین بالای 180 بودند (046/0=p). میانگین مدت زمان بستری در گروه مورد 88/1 ± 1/5 روز و در بیماران گروه کنترل 19/2 ± 9/5 روز بود (225/0=p). نتیجه گیری: علاوه کردن انسولین گلارژین به رژیم استاندارد درمان dka، بدون تحمیل حملات هیپوگلیسمی و هیپوکالمی، موارد هیپرگلیسمی برگشتی را کاهش داد. متوسط زمان خروج از dka، مقدار انسولین رگولار مصرفی و مدت بستری نیز کاهش پیدا می کند ولی احتمالا بدلیل شرایط مطالعه ‌(مونیتورینگ دقیق بیماران)‌ و تعداد نمونه ها این دو مورد از نظر آماری معنی دار نبودند. مطالعات بیشر توصیه می شود.