ارتباط یافته های سی تی آنژیوگرافی پولمونریی با پیامد بیماری در آمبولی حاد ریوی

زمینه و اهداف: دلیل عمده مرگ در آمبولی ریه نارسایی بطن راست و درگیری وسیع شرایین پولمونریی می باشد. هرچند سی تی آنژیوگرافی در این زمینه می تواند کمک کننده باشد، اطلاعات موجود متناقض می باشند. هدف از این مطالعه بررسی ارتباط علائم اختلال عملکرد بطن راست و شدت انسداد عروق ریوی (بر اساس سیستم های امتیاز دهی در سی تی آنژیوگرافی مبتلایان به آمبولی ریوی) با مرگ و میر می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه آینده نگر سی تی آنژیوگرافی ریوی ٧٦ بیمار مبتلا به آمبولی ریوی که بیماری زمینه ای دیگری نداشتند، مورد ارزیابی قرار گرفتند. ماگزیمم محور کوتاه بطن راست و چپ و نیز نسبت آنها محاسبه شد. علاوه بر آن شدت انسداد شرایین ریوی نیز بر اساس سیستم امتیاز دهی کانادلی به صورت کمی بیان شد. در نهایت ارتباط این یافته ها با مرگ و میر بیماران در ٦٠ روز اول بیماری مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: در این مطالعه میزان مرگ و میر 7/19 درصد بود. در مقایسه دو گروه بیماران زنده مانده و فوت شده، امتیاز شدت انسداد عروق پولمونری تفاوت معنی داری نداشت. هرچند میانگین سن و نسبت بطن راست به چپ در گروه بیماران فوت شده به طور معنی داری بیشتر بود، ولی در مدل چند متغیره سن تنها فاکتوری بود که به طور مستقل میزان مرگ و میر بیماران را پیش بینی می کرد (٠٢/٠=p). نتیجه گیری: در بیماران مبتلا به آمبولی حاد ریوی بدون بیماری زمینه ای نه نسبت محور بطن راست به چپ و نه امتیاز شدت انسداد عروق پولمونری نمی توانند به طور مستقل میزان مرگ و میر بیماران را پیش بینی کنند.