تعیین تیپ کاست کروموزومی mecدر ایزوله های های استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین جدا شده از بیمارستان های سینا و امام رضا (ع) تبریز

زمینه و اهداف: استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین از عوامل عفونت بیمارستانی بوده و منجر به مرگ و میر بالایی می­شود. از آنجایی که این سویه ها در جهان شیوع پیدا کرده اند، لذا شناسایی و تیپ بندی آنها ضروری به نظر می رسد. مواد و روش ها: این مطالعه تجربی به صورت توصیفی-مقطعی بر روی 1475 نمونه اخذ شده از بیماران در بیمارستانهای امام رضا (ع) و سینای تبریز در سال 92-1391 انجام گردید. با استفاده از تست های فنوتیپی نظیر رنگ آمیزی گرم، کاتالاز، کواگولاز، dnase و تخمیر مانیتول 169 سویه استافیلوکوکوس اورئوس و با آزمون مقاومت به متی سیلین، 100 ایزوله mrsa شناسایی شدند. تایپینگ sccmec به روش مولتی پلکس pcr انجام گردید. و نتایج با آزمون کای دو در نرم افزار spss-18 آنالیز شد. نتایج: آزمون دیسک آگار دیفیوژن با استفاده از دیسک سفوکسیتین (gµ 30) میزان مقاومت به متی سیلین را 59% نشان داد. روش pcr در 100% ایزوله های mrsa ژن meca و femb را نشان داد. فراوانی تیپها و ساب تیپهایsccmeciii (77%)،sccmeci (5%)، sccmeciva (1%)، sccmecivc (1%)، سویه ترکیبی sccmecivc-iii (1%) و سویه های غیر قابل تیپ بندی (15%) بدست آمد. سویه های non typeable (سویه هایی که با روش ما تیپ بندی نشدند) دو نوع بودند (10% فاقد باند و 5% دارای مولتی باند iii-i بودند). در این مطالعه 82% از ایزوله های ha-mrsa (تیپ i و iii) ، 3% ca-mrsa (تیپ iva، ivc و ترکیبی iii-ivc) و 15% non typeable بودند. نتیجه گیری: در بین ایزوله های استافیلوکوکوس اورئوس مورد مطالعه میزان مقاومت به متی سیلین 59% بود. غالبترین تیپ sccmec در این مطالعهsccmeciii با میزان 77% بود. نتایج حاکی از گسترش سویه های ha-mrsa به جامعه و سویه های ca-mrsa به بیمارستانها می باشد، که این امر نگران کننده است.