مقایسه آثار هشت هفته تمرین استقامتی، مقاومتی و مکمل‌یاری عصاره ی سیر بر mda وtac در موش‌های صحرایی مبتلا به سندرم متابولیک

زمینه و اهداف: با توجه به مطالعات محدود مربوط به اثر تمرین استقامتی (et) و مقاومتی (rt) با و بدون مصرف عصاره­ی سیر (ge) بر عوارض سندرم متابولیک، تحقیق حاضر به منظور بررسی و مقایسه­ی آثار هشت هفته­ تمرین استقامتی، مقاومتی و مکمل­یاری عصاره­ی سیر بر مالون­دی­آلدئید (mda) و ظرفیت ضداکسایشی تام سرمی (tac) در موش­های صحرایی مبتلا به سندرم متابولیک انجام شد. مواد و روش­ها: 48 سر موش­ صحرایی مبتلا به سندرم متابولیک (12 هفته­ای، دامنه­ی وزنی 310 تا 350 گرمی) در شش گروه تصادفی همگن شده‌، گروه کنترل (هشت سر)، et (هشت سر)، rt (هشت سر)، et+ ge (هشت سر)، rt + ge (هشت سر) و ge (500 میلی­گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن) تقسیم شدند. پس از آشناسازی موش­های صحرایی مبتلا به سندرم متابولیک، هشت هفته (سه جلسه در هفته) در یک قرارداد ورزشی (استقامتی و مقاومتی) با و بدون مصرف عصاره­ی سیر قرار گرفتند. میانگین و انحراف استاندارد داده‌های طبیعی با استفاده از آزمون‌های تحلیل واریانس یک راهه، بونفرونی در سطح معنی‌داری پنج درصد بررسی شدند. یافته­ها: نتایج حاکی است که et و rt همراه با مصرف هشت هفته­ای ge بر شاخص‌­­های فشار اکسایشی (mda و tac) تاثیر معنی­دار می‌گذارد (05/0sig<). به علاوه، دامنه‌ی کاهش mda، و هم‌چنین افزایش توان ضداکسایشی گروه et + ge نسبت به گروه ge و et و rt بیشتر بود (05/0sig<). نتیجه­گیری: براساس یافته‌های حاضر می‌توان نتیجه گرفت که تمرین استقامتی و تمرین مقاومتی همراه با مصرف عصاره­ی سیر می‌تواند با افزایش tac پایه، از تغییرات نامطلوب mda سرمی به عنوان شاخص آسیب‌های فشار اکسایشی ناشی از سندرم متابولیک بکاهد.