ارتباط بین انواع هیپرپلازی بافتی خوش خیم پروستات و علایم بالینی آن

زمینه و اهداف: هیپرپلازی خوش خیم پروستات بیماری شایع در میان مردان مسن است که موجب ایجاد عوارض و هزینه های سلامتی قابل توجه می گردد. بزرگی پروستات ممکن است ناشی از هیپرپلازی استروما یا هیپرپلازی غده ای یا ترکیبی از این دو گردد. علایم بیماری به دو دسته انسدادی و غیرانسدادی از قبیل تکرر و اضطراب در ادرار تقسیم میشود. درمان جراحی در صورتی که علایم انسدادی شدید باشد توصیه میگردد. تا کنون مطالعه جامعی به بررسی رابطه بین علایم هیپرپلازی خوش خیم پروستات و نوع بافتی آن نپرداخته است. هدف از این مطالعه بررسی انواع بافتی هیپرپلازی خوش خیم پروستات و رابطه آن با علایم است. مواد و روش ها: 306 بیمار دچار هیپرپلازی خوشخیم پروستات در طی 5/1 سال مطالعه بررسی گردید و نوع بافتی هیپرپلازی خوشخیم پروستات در تمامی بیماران تعیین گردید. همچنین وجود هریک از علایم دفع دردناک ادرار، تکرر ادرار، شب ادراری، اضطراب دفع ادرار، کاهش فشار و قطر ادرار، تاخیر در شروع دفع ادرار و یا اخساس خالی نشدن مثانه در بیماران بررسی شد. و شیوع و تعداد این علایم در انواع مختلف بافتی هیپرپلازی خوش خیم بررسی گردید. یافته ها: 306 بیمار مبتلا به هیپرپلازی با متوسط سنی 13/9± 28/69 (91-46 سال) مطالعه شدند. از نظر بافت شناسی فراوانی هیپرپلازی استرومال، گلاندولارو استرومال- گلاندولار 83٪، 09/12٪ و 9/4٪ بود. همچنین تعداد علایم تحریکی (23/1±87/2، 49/1±59/2، 42/1±8/2، 462/0=p)، انسدادی (38/1±34/4، 06/1±54/4، 42/1±8/2، 692/0=p)، و کلی (38/1±22/7، 12/2±13/7، 18/2±13/7، 18/2±26/7، 693/0=(p در انواع مختلف هیپرپلازی خوش خیم پروستات تفاوت معنی داری نداشت. نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه بیانگر عدم وجود رابطه بین نوع بافتی هیپرپلازی خوش خیم پروستات و علایم بیماری است. با توجه به بدیع بودن این مطالعه انجام بررسی های بیشتر در گروههای مختلف و با حجم نمونه بیشتر لازم است