جااندازی بسته شکستگی های تنه تیبیا با کمک پایه کنار تخت، هنگام کارگذاری میله داخل کانال روی تخت معمولی

زمینه و اهداف: شکستگی های تنه تیبیا امروزه یکی از شایعترین شکستگی ها می باشند. درمان انتخابی این شکستگی ها جااندازی بسته و تثبیت با میله داخل کانال (im rod) اینترلاک می باشد که بدلیل سختی انجام آن در همه مراکز امکان جااندازی بسته وجود نداشته و لذا از روش جااندازی باز استفاده می شود. هدف مطالعه حاضر ارایه روشی آسان برای جااندازی بسته این شکستگی ها می باشد.مواد و روش ها: در این مطالعه آینده نگر از نوع تجربی، 30 بیمار با شکستگی تنه تیبیا تحت جا اندازی بسته و تثبیت با میله داخل کانال اینترلاک روی تخت معمولی با کمک پایه (post) کنار تخت قرار گرفتند. بیماران بمدت یکسال از نظر میزان جوش خوردگی، حرکت مفاصل، عفونت، راستای اندام، بازگشت به سطح فعالیت قبلی و توانایی استفاده از توالت ایرانی پی گیری شدند.یافته ها: متوسط سنی بیماران 70/11±30/32 سال بود. متوسط زمان عمل در گروهی که در 48 ساعت اول عمل شدند 5/13±7/62 دقیقه و در گروهی که بعد از 48 ساعت عمل شدند 62/15±68 دقیقه بود. سه مورد دچار محدودیت فلکشن زانو شدند. آسیب عصبی، عروقی و عفونت عمقی مشاهده نشد. زمان شروع جوش خوردگی بطور متوسط 45/1 ±93/5 هفته بود و بازگشت به فعالیتهای عادی بعد از 13/2±83/9 هفته میسر شد. تاخیر در جوش خوردن در 10% موارد، کوتاهی در 10% و چرخش غیرطبیعی در 7/16%موارد وجود داشت.نتیجه گیری: میزان موفقیت روش بکار گرفته در جااندزی شکستگی ها 100% بود و نتایج آن مشابه سایر روشهای جا اندازی بسته می باشد. یک مورد بدلیل محدودیت فلکشن زانو قادر به استفاده از توالت ایرانی نشد که این امر باعث نارضایتی وی گردید. میزان چرخش غیر طبیعی و کوتاهی در حدی نبودند که باعث مشکل در عملکرد اندام شوند. نهایتا 7/96% بیماران قادر به انجام فعالیتهای قبل از شکستگی بوده و از نتیجه عمل راضی بودند.پایه کنار تخت یک روش بسیار موثر برای جااندازی بسته شکستگی های تنه تیبیا بوده و برای کسب نتایج مطلوب باید اهمیت حصول دامنه حرکتی کامل زانو و مچ پا بطور موکد با بیماران بحث شود.