معیارهای کم خطر بودن آسیب های احشا شکمی در بیماران دچار ترومای غیرنافذ شکم

زمینه و اهداف: مطالعه حاضر با هدف تبیین معیارهای کم خطر بودن آسیب های احشا شکمی در بیماران مبتلا به ترومای بلانت شکم و ترخیص سریع تر و بدون نیاز به سی تی اسکن شکم و لگن از اورژانس پایه گذاری شد.مواد و روش ها: طی سال 1389 تمامی بیماران بالغ و هوشیار مراجعه کننده به بخش اورژانس بیمارستان امام حسین (ع) با ترومای بلانت شکم وارد مطالعه شده و از لحاظ علایم و نشانه های آسیب های داخل شکمی مورد با پیگیری یک ماهه ارزیابی قرار گرفتند. از آزمون کای دو جهت بررسی میزان شیوع علایم و نشانه های بالینی در بیماران با آسیب احشا شکمی و بیماران ترخیصی استفاده شد. حساسیت، اختصاصیت، ارزش پیشگویی منفی و مثبت هر یک از این فاکتورها نیز مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: 205 بیمار وارد مطالعه شدند (80% مرد و 20% زن). شیوع نشانه های بالینی آسیب شکمی، نشانه ها و علایم شکمی به طور توام، نشانه های بالینی و علایم آسیب احشا داخل شکمی، و سه فاکتور علایم و نشانه های بالینی، هماچوری و ایندکس شوک بالای 8/0 در بیماران مبتلا به آسیب شکمی بالاتر از بیماران ترخیصی بود (0001/0 > p). حساسیت، اختصاصیت، ارزش پیشگویی منفی و مثبت سه فاکتور علایم و نشانه های بالینی، هماچوری و ایندکس شوک بالای 8/0 در تشخیص آسیب احشا شکمی، به ترتیب برابر 100%، 45%، 100% و 17% بود.نتیجه گیری: یافته های مطالعه حاضر بیان می دارند می توان بیماران کم خطر با آسیب بلانت شکمی را بدون نیاز به انجام سی تی اسکن مرخص نمود.