>
Fa   |   Ar   |   En
   ارتباط اکسی توسین مایع فولیکولی با باروری آزمایشگاهی در سیکلهای کمک باروری  
   
نویسنده Laya لعیا ,Aliyeh عالیه ,Mohammad محمد ,Zahra زهرا ,Vahideh وحیده
منبع مجله پزشكي دانشگاه علوم پزشكي تبريز - 1392 - دوره : 35 - شماره : 1 - صفحه:60 -63
چکیده    زمینه و اهداف: تکنیکهای کمک باوری اندازه گیری و استفاده از هورمونها را در ایجاد و ادامه بارداری امری ضروری ساخته است. اکسی توسین که توسط هیپوفیز ترشح می شود، در بیولوژی تولید مثل نقش اساسی دارد. این مطالعه برای بررسی ارتباط اکسی توسین مایع فولیکولی با باروری آزمایشگاهی در سیکلهای کمک باروری طراحی و اجرا شد. مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی-تحلیلی، 110 زن کاندید درمان art از نظر سطح اکسی توسین مایع فولیکولی مورد ارزیابی قرار گرفته و ارتباط نتیجه درمان (حاملگی بالینی) با سطح این ماده بررسی شد. زنان به روش نمونه گیری تصادفی از زنان مراجعه کننده به مرکز آموزشی درمانی الزهرای تبریز انتخاب شدند. در نمونه های انتخاب شده، جهت تحریک تخمک گذاری از روش پروتکل long با استفاده از گنادوتروپین اگزوژن استفاده شد. یافته ها: میانگین سنی زنان مطالعه شده 28 / 28 سال بود. 5/84 درصد زنان مطالعه شده نازایی اولیه داشتند. میانگین مدت نازایی در کل زنان 75/6 سال بود. علتهای شایع نازایی به ترتیب عوامل مردانه و عدم تخمک گذاری بودند. میانگین سطح اکسی توسین مایع فولیکولی 7/230 ( میلی واحد بین المللی در میلی لیتر) بود. 1/19 درصد زنان باردار شدند. در هر زن مطالعه شده به طور متوسط 47/13 اووسیت به دست آمد. نتیجه گیری: مطالعات نشان دادند که سطح اکسی توسین داخل مایع فولیکول در مراحل مختلف رشد فولیکول متفاوت بوده و در مرحله قبل از تخمک گذاری در بالاترین سطح خود قرار دارد. در این مطالعه بین سطح اکسی توسین مایع فولیکولی و احتمال بارداری ارتباط وجود نداشت.
کلیدواژه روشهای کمک باروری ,اکسی توسین مایع فولیکولی ,پیامد بالینی ,Assisted Reproductive Techniques ,Follicular Fluid Oxytocin ,Clinical Outcome
آدرس دانشگاه علوم پزشکی تبریز, مرکز تحقیقات سلامت باروری زنان، بیمارستان الزهرا، دانشگاه علوم پزشکی تبریز, ایران, دانشگاه علوم پزشکی تبریز, مرکز تحقیقات سلامت باروری زنان، دانشگاه علوم پزشکی تبریز, ایران, دانشگاه علوم پزشکی تبریز, دانشگاه علوم پزشکی تبریز, ایران, دانشگاه علوم پزشکی تبریز, دانشگاه علوم پزشکی تبریز, ایران, دانشگاه علوم پزشکی تبریز, دانشگاه علوم پزشکی تبریز, ایران
 
     
   
Authors
  
 
 

Copyright 2023
Islamic World Science Citation Center
All Rights Reserved