تاثیر ملاقات آزاد بر باور پرستاران شاغل در بخش آی سی یو نسبت به آن در بیمارستان سینا براساس تیوری عمل مبتنی بر دلیل آجزن و فیش بین

زمینه و اهداف: بستری شدن در بخش‌های ویژه به عنوان یک بحران برای بیمار و خانواده بوده و موجبات استرس و نگرانی شدیدی برای آنان می باشد پرستاران نیز در برخورد با پدیده ملاقات خانواده از بیماران بستری در بخش ویژه رفتارهای مختلفی از خود نشان می‌دهند که از دلایل آن می‌تواند بروز مشکلات مختلف برای بیماران بستری و نیز بروزمشکلاتی دراداره بخش باشد. سیاست ملاقات خانواده از بیماران بستری در بخش مراقبتهای ویژه در حال حاضر دارای محدودیتهای بسیاری می باشد. این مطالعه بر اساس تیوری عمل بر پایه دلیل آجزن و فیش بین انجام شده است. هدف این مطالعه تحلیل تاثیر تغییر خط مشی ملاقات آزاد روی باور پرستاران در مورد مراقبت پرستاری است.روش بررسی: یک مطالعه نیمه تجربی طراحی شد. به دلیل مخالفت با اعمال تغییر در شیوه ملاقات در سطح وسیع لذا نمونه شامل 14 نفر پرستار شاغل در بخش مراقبتهای ویژه از یک بیمارستان آموزشی در تبریز بود که هر یک در دو نوبت یک پرسشنامه محقق ساخته را تکمیل می کردند. پرسشنامه با معیار لیکرت و تعداد 28 سوال در مورد عوامل فردی و اجتماعی باور پرستاران در باره تغییر خط مشی ملاقات از محدود به آزاد طراحی گردید و روایی و پایایی آن محاسبه شد. و سپس داده ها با استفاده از نرم افزار آماری spss.15.0/win مورد بررسی و تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند. یافته ها: نتایج نشان داد که باور پرستاران قبل از تغییر در خط مشی ملاقات منفی بود، بر اساس معیار با حداکثر نمره 4، میانگین نمرات 31/6±71/76 بود و بعد از آزاد کردن ملاقات میانگین نمرات 94/5 ± 64/79 بود. تفاوت توزیع نمرات باور پرستاران قبل و بعد از تغییر خط مشی ملاقات معنی‌دار بود (038/0 p= ) و رابطه بین باورپرستاران با عوامل اجتماعی معنی دار نبود (85/0 p= 053/0 r =). نتیجه گیری: بر اساس یافته‌های این مطالعه عامل غالب در باور پرستاران در بین عوامل اجتماعی به ویزه نقش همکاران و سوپروایزران و سیاست گذاری و مدیریت بود.