مقایسه اثر پردنیزولون خوراکی و تزریق داخل مفصلی تریامسینولون در درمان اوستیوآرتریت التهابی زانو

زمینه و اهداف: اوستیوآرتریت زانو، شایعترین بیماری مفصلی انسان است عموماً یک بیماری غیر التهابی است اما حملات التهابی در طول بیماری ایجاد می‌شود.این مطالعه اثر پردنیزولون خوراکی با تزریق داخل مفصلی تریامسینولون در فاز التهابی استیوآرتریت نشان میدهد.روش بررسی: 33 نفر از مبتلایان به اوستیوآرتریت التهابی زانو که در طی 6 هفته اخیر دچار شواهد التهاب مفصل بودند مورد بررسی قرار گرفتند. برای 18 نفر تزریق داخل مفصلی آمپول تریامسینولون به میزان 40 میلی‌گرم و برای 15 نفر قرص ‌پردنیزولون 25 میلی‌گرم خوراکی به مدت 10 روز تجویز شده و پاسخ درمانی تغییرات میزان درد ، خشکی صبح‌گاهی، تورم و میزان گرمی مفصل در روزهای 10، 30 و 60 مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته ها: روند کاهش میزان درد درهر دو گروه معنی دار بود (0001/0p < ) و تفاوتی بین دو گروه‌ در روز 30 و 60 وجود نداشت. ولی میزان کاهش درد در 10 روز اول در گروه درمان شده با تریامسینولون داخل مفصلی به طور معنی‌داری بیشتر از گروه درمان شده با پردنیزولون خوراکی بود. روند کاهش میزان خشکی صبح گاهی، تورم مفصلی، گرمی مفصلی با هر دو نوع درمان معنی دار بود p value) به ترتیب 0001/0p < ،008/0p < ،(005/0p < ) ، تفاوتی بین دو گروه درمانی در روزهای 10، 30 و 60 وجود نداشت. نتیجه‌گیری: کاهش درد مفصلی با تزریق داخل مفصلی استرویید سریعتر است، ولی در کل پردنیزولون خوراکی همانند تزریق داخل مفصلی تریامسینولون در کاهش علایم التهابی اوستیوآرتریت زانو در طی 2 ماه موثر است.