عوامل روان شناختی خطر ساز در ابتلا به بیماری کرونر قلبی: تحلیلی بر نقش شخصیت و سبک های مقابله ای در بیماری قلبی

زمینه و اهداف: شیوع بالای بیماری قلبی عروقی اهمیت مقابله با این بیماری را آشکار می‌سازد و به همین دلیل شناسایی و بررسی عوامل خطرساز زیستی و روان شناختی و پیشگیری و درمان در این حیطه ضروری می باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسی عوامل خطرساز روانی در ابتلا به بیماری عروق کرونر قلب، رابطه پنج عامل شخصیتی و هشت سبک مقابله‌ای را با بیماری کرونر قلبی مورد بررسی قرار می‌دهد.روش بررسی: جامعه‌ی نمونه این پژوهش 120 نفر زن و مرد (60 نفر از افراد مبتلا به بیماری گرفتگی عروق کرونر قلب که برای انجام عمل جراحی در مرکز آموزشی- درمانی فوق تخصصی قلب شهید مدنی تبریز در سال 1387 بستری بودند و 60 نفر از افراد سالم) 60-40 ساله به روش تصادفی ساده انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از سه پرسشنامه شامل آزمون پنج عاملی شخصیت نیو، آزمون سبک های مقابله ای، و پرسشنامه جمعیت شناختی استفاده شد. سپس با استفاده از تحلیل رگرسیون چند متغیری گام به گام، آزمون تی مستقل، و همبستگی پیرسون داده ها مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند.یافته ها: تحلیل رگرسیون نشان داد از بین 5 عامل شخصیتی نیو فقط عامل نورزگرایی (018/0 =p) و از بین 8 سبک مقابله‌ای فقط سبک اجتناب (013/0=(p، متغیرهای خوبی برای پیش بینی متغیر بیماری عروق کرونری قلب محسوب می شوند. بین دو گروه بیمار و غیر بیمار فقط در عامل نورزگرایی (001/0=p) و دو سبک مقابله ای اجتناب (02/0=p) و خویشتن داری (002/0=p) تفاوت معنی دار وجود دارد.نتیجه گیری: عامل نورزگرایی که از رگه هایی چون خصومت، غم، بدبینی و عواطف منفی اشباع شده است و سبک مقابله ای اجتناب که شیوه‌ای منفی و هیجانی در برخورد با رویدادهای استرس زای زندگی است، همچنین سبک خود کنترلی (خویشتن داری) که مانع بروز احساسات و هیجانات فرد می شود و نوعی بازداری عاطفی را ایجاد می کند همگی از جمله عوامل روان شناختی خطرساز می‌باشند که فرد را مستعد ابتلا به بیماریهای عروق کرونر قلب می کند.