مقایسه نوع و مقاومت آنتی بیوتیکی میکروارگانیسم های عامل پیلونفریت در کودکان با و بدون یبوست عملکردی

زمینه. یبوست یکی از ریسک فاکتورهای پیلونفریت در کودکان است. این مطالعه با هدف مقایسه نوع و مقاومت آنتی بیوتیکی میکروارگانیسم عامل پیلونفریت در کودکان با و بدون یبوست عملکردی انجام شد. روش کار. این مطالعه به صورت مقطعی بر کودکان مبتلا به پیلونفریت مراجعه کننده به بیمارستان کودکان در بابل - ایران طی سالهای 1393-1400 انجام شد. کودکان به صورت سرشماری و با توجه به معیار ورود، وارد مطالعه شدند. معیار ورود شامل کودکان با سن 2 ماهه تا 18 ساله و عدم مصرف هرگونه آنتی بیوتیک خوراکی و تزریقی 48 ساعت قبل از مراجعه بود. حساسیت و مقاومت میکروبی به آنتی بیوتیک ها، با استفاده از روش انجام آنتی بیوگرام disk diffusion و استانداردهای بالینی و آزمایشگاهی موسسات (clsi) ارزیابی شد. تشخیص یبوست بر اساس ,iv rome iii با تایید فوق تخصص گوارش داده شد. یافته ها. از بین 270 کودک با پیلونفریت، 56 (20.7 درصد) نفر یبوست عملکردی داشتند. در بررسی حساسیت و مقاومت آنتی بیوتیک های تجویز شده، نیتروفورانتوئین با 95.2 درصد و آمپی سیلین با 67.2 درصد بیشترین حساسیت و مقاومت آنتی بیوتیکی را داشتند. اشرشیا کلی شایعترین میکروارگانیسم مسئول پیلونفریت در هر دو گروه بود. بین دو گروه مطالعه از نظر نوع میکروارگانیسم عامل پیلونفریت، حساسیت و مقاومت آنتی بیوتیکی تفاوت معنی داری مشاهده نشد (p<0.05). نتیجه گیری. در مطالعه حاضر، در حدود یک پنجم از کودکان با پیلونفریت مبتلا به یبوست عملکردی بودند. نوع و مقاومت آنتی بیوتیکی میکروارگانیسم های عامل پیلونفریت در کودکان با و بدون یبوست عملکردی تفاوت معنی داری وجود نداشت. پیامدهای عملی. در کودکان مبتلا به پیلونفریت در هر دو گروه مطالعه (با و بدون یبوست عملکردی)، می توان درمان تجربی اولیه را بر اساس یک نگاه مشترک انجام داد.

comparison of type and antibiotic resistance of microorganisms causing pyelonephritis in children with and without functional constipation

background. as mentioned, in this study we compared the type of microorganisms causing pyelonephritis and their resistance in two groups of children with and without constipation. this issue is very important in the clinic in initial empirical treatment (before culture results are reported) and antibiotic selection. the number of microorganisms that cause pyelonephritis is large. we cannot limit the identification and comparison of microorganisms that cause pyelonephritis (for example, to two or three types) and also their resistance. methods. this cross-sectional study investigated the children with pyelonephritis and admitted to amirkola children hospital in babol, iran between 2014-2021. the census method was adopted to include the children in the study based on the inclusion criteria. all children aged between two months and 18 years and without consumption of any oral or injection of antibiotic 48 hours before admission were enrolled. the microorganism sensitivity and drug resistance were evaluated using the disk diffusion antibiogram and the guidelines by clinical and laboratory standard institute (clsi). constipation was diagnosed based on the criteria of rome iii, iv and confirm a gastroenterologist. results. out of 270 children with pyelonephritis, nearly 56 (%20.7) children had functional constipation. nitrofurantoin (%95.2) and ampicillin (%67.2) were the most sensitive and resistant drugs. escherichia coli was the most common microorganism in both groups (p<0.05), and no difference was detected between two groups in terms of the drug sensitivity or resistance (p<0.05). conclusion. in sum, roughly one fifth of the children with pyelonephritis had functional constipation. the microorganisms causing pyelonephritis in children with and without functional constipation were not different in terms of the type and antibiotic resistance. practical implications. an initial empiric treatment may have been used for children with pyelonephritis in both study groups (i.e., children with and without functional constipation) based on a common protocol.