مقایسه شاخص های سلامت دهانی در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 دارای سطوح مختلف کنترل گلایسمیک: مطالعه مورد-شاهدی

زمینه. کنترل گلایسمیک و سلامت دهانی رابطه دو طرفه دارند. هدف از این مطالعه مقایسه میزان پوسیدگی های دندانی بر اساس شاخص dmft و همچنین شاخص لثه ای در بیماران مبتلا به دیابت تیپ 2 بر اساس مقادیر hba1c بود. روش کار. در این مطالعه مورد- شاهدی، 150 نفر از بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 در سه گروه با hba1c زیر 7 درصد، بین 7 تا 9 درصد و بالای 9 درصد دسته بندی و مورد مطالعه قرار گرفتند. شاخص dmft و شاخص لثه ای با معاینه دهانی مشخص شد. متغیرهای جمعیت شناختی از طریق پرونده بیماران جمع آوری گردید. جهت اندازه گیری hba1c آزمایش خون درخواست شد. داده ها با استفاده از نرم افزار spss17 در سطح معنی داری 0/05>p تحلیل شدند. یافته ها. اختلاف آماری معنی داری در میانگین تعداد دندان های پوسیده (0/017=p)، دندان های از دست رفته (0/34=p) و شاخص کلی dmft بین سه گروه وجود داشت (0/001>p). تفاوت میانگین تعداد دندان های ترمیم شده بین سه گروه معنی دار نبود (0/346=p). میانگین شاخص لثه ای در گروه با hba1c بالای 9 نسبت به دو گروه دیگر به طور معنی داری بالاتر بود (0/15=p). نتیجه گیری. با افزایش مقدار hba1c، شاخص لثه ای و dmft نیز افزایش می یابد. به عبارت دیگر، هرچه کنترل دیابت ضعیف تر باشد، تاثیرات منفی بیشتری بر سلامت دندان ها و لثه ها خواهد داشت. پیامدهای عملی. با توجه به اینکه میزان کنترل دیابت تاثیر زیادی بر سلامت دهان دارد، لازم است بیماران دیابتی به ویژه بیمارانی که میزان hba1c آنها بالاتر از 7درصد است به طور منظم از نظر سلامت دندان و لثه بررسی شوند.

comparison of the oral health indices in patients with type ii diabetes with different glycemic control levels: a case-control study

background. glycemic control and oral health have a two-way relationship. the objective of this study was to compare dental caries and gingival indices in type ii diabetic patients based on hemoglobin a1c (hba1c) levels. methods. in this case-control study, 150 type ii diabetic patients were studied in three groups with hba1c below 7%, between 7‒9%, and above 9%. the decayed, missing, and filled teeth (dmft) index and gingival index were determined by oral examination. demographic variables were collected through patient files. a blood test was requested to measure hba1c. the data were analyzed using spss 17, and the significance level was set at p<0.05. results. there was a statistically significant difference in the mean number of decayed teeth (p=0.017), missing teeth (p=0.034), and overall dmft index between the three groups (p<0.001). the mean number of filled teeth between the three groups was not significant (p=0.346). the mean gingival index in the group with hba1c above 9% was significantly higher than the other two groups (p=0.015). conclusion. the gingival index and dmft increased with an increase in hba1c. in other words, diabetes had more negative effects on gingival and dental health when its control was poorer. practical implications. considering that the level of diabetes control has a great impact on oral health, it is necessary for diabetic patients, especially patients whose hba1c is higher than 7%, to be regularly examined for teeth and gingival problems.