ارزیابی بیان فاسین در لیکن پلان اروزیو دهانی و ارتباط آن با پتانسیل تغییر بدخیمی

زمینه. فاسین پروتئینی است که در بسیاری از سرطان های اپیتلیالی افزایش می یابد. این افزایش بیان با رفتار تهاجمی تر و متاستاز بسیاری از این سرطان ها مرتبط است. با توجه به شیوع نسبتاً زیاد لیکن پلان دهانی و همچنین نظر به تناقض در مورد پتانسیل تغییر بدخیمی آن، هدف این مطالعه بررسی میزان بیان نشانگر فاسین در لیکن پلان دهانی و کارسینوم سلول سنگفرشی دهان است. روش کار. در این تحقیق آزمایشگاهی، 27 نمونه لیکن پلان دهانی اروزیو و 30 نمونه کارسینوم سلول سنگفرشی دهان با نشانگر فاسین رنگ آمیزی ایمونوهیستوشیمی شدند. میزان بیان فاسین (سلول های اپیتلیالی با ایمونوراکتیویتی سیتوپلاسمی) در لیکن پلان دهانی، بر اساس سطح رنگ پذیری اپیتلیالی 4نمره گرفت. نمونه های کارسینوم سلول سنگفرشی از نظر شدت و درصد رنگ پذیری، نمره بندی شده و در نهایت مجموع این دو عدد بعنوان نمره کلی که بین 0 تا 7 متغیر بود، در نظر گرفته شد. بیان نشانگر در دو گروه با آزمون kruskal-wallis مقایسه شد. یافته ها. در گروه لیکن پلان، نزدیک به نیمی از نمونه ها (48/15 درصد)، نمره 3 گرفتند. بیشتر نمونه های کارسینوم سلول سنگفرشی نمره 5 یا 6 گرفتند. مقایسه بیان نشانگر فاسین بین لیکن پلان دهانی و کارسینوم سلول سنگفرشی اختلاف آماری معناداری را نشان داد (0/001>p). نتیجه گیری. افزایش بیان فاسین در لیکن پلان و کارسینوم سلول سنگفرشی احتمالاً می تواند بیانگر نقش فاسین در کارسینوژنز باشد. پیامدهای عملی. بیان بیش از حد فاسین در لیکن پلان می تواند به عنوان یک نشانگر تشخیصی برای تغییر بدخیمی و در کارسینوم سلول سنگفرشی، نشانگر پروگنوستیک باشد.

evaluation of fascin expression in oral erosive lichen planus and its relationship with potential of malignant transformation

background. fascin is a protein that is increased in many epithelial cancers, and this increased expression is related to the more aggressive behavior and metastasis of many of these cancers. considering the relatively high prevalence of oral lichen planus (olp) and the inconsistencies regarding its malignant transformation potential, this study aimed to investigate the expression level of fascin in olp and oral squamous cell carcinoma (oscc). methods. in this experimental study, 27 samples of erosive olp and 30 samples of oscc were immunohistochemically stained with fascin. the extent of fascin expression (epithelial cells with cytoplasmic immunoreactivity) in olp was categorized into 4 scores based on the extent of epithelial staining. scc specimens were scored according to the intensity and percentage of staining, and the sum of these two numbers was finally considered the total score, which ranged from 0 to 7. fascin expression in two groups was compared using the kruskal-wallis test. results. about half of the lichen planus samples (48.15%) received a score of 3. most of the scc samples received a score of 5 or 6. the comparison of the expression of fascin between the two groups demonstrated a statistically significant difference (p<0.001). conclusion. the increased expression of fascin in lichen planus and scc may indicate the role of fascin in carcinogenesis. practical implications. overexpression of fascin in lichen planus and scc may be a diagnostic marker for malignant transformation and a prognostic marker, respectively.