مقایسه اثربخشی توانبخشی شناختی رایانه محور با مداخله غیررایانه ای بر بهبود حافظه فعال شنیداری/ دیداری بیماران مبتلا به سکته مغزی شهر تبریز

زمینه. با توجه به وجود شواهد علمی متناقض در حوزه قدرت اثربخشی مداخلات توانبخشی شناختی رایانه محور، پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی مداخله توانبخشی شناختی رایانه محور با مداخله غیررایانه ای بر بهبود حافظه بیماران مبتلا به سکته مغزی شهر تبریز انجام شد. روش کار. روش پژوهش، نیمه تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش حاضر، کلیه افرادی بودند که در شهر تبریز دچار سکته ی مغزی شده بودند. پس از شناسایی بیمارانی که معیارهای ورود به مطالعه را داشتند، 45 بیمار دچار سکته مغزی به روش هدفمند انتخاب و در دو گروه آزمایش (15 نفر گروه آزمایش رایانه ای و 15 نفر گروه آزمایش غیررایانه ای) و یک گروه کنترل (15 نفر در لیست انتظار) به صورت تصادفی جایگزین شدند. برای سنجش متغیرهای وابسته، از خرده مقیاس فراخنای ارقام وکسلر و مقیاس mmse استفاده شد. بسته درمانی توانبخشی شناختی به صورت هفته ای سه جلسه در طول 7 هفته برای گروه آزمایش غیررایانه ای ارائه شد. بسته توانبخشی رایانه ای نیز شامل نرم افزار کاپیتان لاگ بود که در طول زمانی مشابه اجرا شد. یافته ها. نتایج نشان داد که توانبخشی شناختی رایان ه ای و غیررایان ه ای بر افزایش میزان حافظه فعال (دیداری وشنیداری) در هر دو گروه آزمایشی به طور یکسان موثر بودند. نتیجه گیری. جهت گیری غیرمستدل در کیفیت و کمیت استفاده از مداخلات رایانه ای جدید، مطلوب نبوده و دنیای مداخلاتی مربوطه باید از توانمندی هر دو مداخله رایانه ای و غیررایانه ای در جهت ارتقا میزان حافظه افراد دچار سکته مغزی استفاده نماید. پیامدهای عملی. بر پایه یافته های حاصله، متخصصان امر می توانند از پتانسیل های هر دو مداخله یارانه اای و غیررایانه ای در بهبود عملکرد حافظه فعال شنیداری/دیداری در افراد مبتلا به سکته مغزی استفاده نمایند.

a comparative study of the effectiveness of non-computer and computer-based cognitive rehabilitation interventions on auditory/visual working memory of stroke patients

background. given the fact that there is contradictory evidence regarding the effectiveness of computerized cognitive rehabilitation interventions, the present study intended to compare the potential effects of non-computer and computer-based cognitive rehabilitation interventions on the memory of stroke patients in tabriz. methods. to this end, we conducted a quasi-experimental study with a pretest-posttest control group design. the population of the study included individuals who were admitted to a hospital in tabriz, iran, for the treatment of stroke. after identifying patients who met the inclusion criteria on the base of purposive sampling, 45 stroke patients were randomly selected and assigned to two experimental groups (15 in the computer-based group and 15 in the non-computer group) and one control group (15 in the waiting list). to measure the dependent variables of the research, wechsler’s digit span subscale and folstein’s mmse were used. the cognitive rehabilitation therapy was performed three times a week for 7 weeks for the non-computer experimental group. the computer-based rehabilitation intervention using captain’s log software was delivered during the same period. results. the results show that both computer-based and non-computer cognitive rehabilitation interventions are equally effective in improving working memory (visual and auditory) of stroke patients. conclusion. it can be concluded that the unsubstantiated orientation towards the quality and quantity of using new computer-based interventions is not desirable and that the potential of both computer and non-computer interventions should be used to improve the memory of stroke patients. practical implications. based on the findings, specialists can use the potential of both non-computer and computer-based cognitive rehabilitation interventions in improving auditory/visual working memory function of patients with stroke.