بررسی مقایسه ای اعتماد به نفس عمومی، اجتماعی، تحصیلی و خانوادگی در دانش آموزان با و بدون اختلال نقص توجه – بیش فعالی

زمینه. با توجه به اهمیت متغیر اعتماد به نفس به عنوان یک متغیر تاثیرگذار در سلامت روان شناختی کودکان دارای اختلال نقص توجه - بیش فعالی (adhd) و گزارش های متناقص در این خصوص، هدف مطالعه حاضر، مقایسه میزان اعتماد به نفس در زمینه های عمومی، اجتماعی، تحصیلی و خانوادگی در دانش آموزان با اختلال نقص توجه - بیش فعالی و کودکان سالم است. روش کار. طرح تحقیق حاضر از نوع علی – مقایسه ای بود. جامعه آماری این تحقیق، دانش آموزان دارای اختلال نقص توجه – بیش فعالی مراجعه کننده به درمانگاه روانپزشکی کودک و نوجوان مرکز آموزشی و درمانی رازی شهر تبریز در طول سال 1400 و همتاهای سالم این گروه بالینی بودند. در این مطالعه، 48 کودک از کودکان با تشخیص adhd بدون اختلال روان پزشکی همراه، توسط فوق تخصص روان پزشکی کودکان، با تکیه بر روش نمونه گیری هدفمند، به عنوان گروه مورد مطالعه انتخاب شدند. 48 کودک سالم نیز از مدارس تبریز به عنوان گروه کنترل انتخاب شدند. یافته ها. بر اساس نتایج استنباطی نمرات ترکیبی زیرمولفه های اعتماد به نفس، بین نمرات اعتماد به نفس گروه مبتلا به adhd و گروه سالم، تفاوت معنادار آماری وجود داشت. با توجه به نمرات زیرمقیاس اعتماد به نفس، تفاوت معناداری بین دو گروه در زیر مقیاس اجتماعی و تحصیلی حاصل نشد. همچنین، یافته ها نشان داد که تفاوت معنادار آماری بین نمرات زیرمقیاس عمومی و زیرمقیاس خانوادگی وجود دارد، طوری که اعتماد به نفس عمومی گروه مبتلا به adhd بیشتر از میانگین اعتماد به نفس عمومی گروه سالم و میانگین اعتماد به نفس خانوادگی گروه سالم بالاتر از میانگین اعتماد به نفس خانوادگی گروه مبتلا به adhd بود. نتیجه گیری. اعتماد به نفس دانش آموزان دارای اختلال نقص توجه – بیش فعالی در دنیای درونی خودشان با استنباط دیگران از میزان اعتماد به نفس خود این کودکان متفاوت است و این کودکان بنا به شرایط روانی خاص خودشان، اعتماد به نفس قابل قبولی در دنیای روانی خودشان دارند. همچنین، با توجه به اعتماد به نفس خانوادگی پایین مبتلایان به adhd گروه مورد مطالعه، احتمال دارد کیفیت برخورد والدین و نزدیکان با این کودکان بر چگونگی تعریف آنها از روابط خانوادگی تاثیر گذاشته و مقدار آن را در حد معناداری پایین آورد. پیامدهای عملی. پیشنهاد می شود متخصصان در بررسی های مداخله ای خود با این کودکان، به متغیر اعتماد به نفس توجه کرده و از پتانسیل این متغیر در کنترل رفتارهای فردی و خانوادگی استفاده کنند.

a comparative study on public, social, academic and family self-esteem in students with and without adhd

background. considering the importance of self-esteem as an influential variable in the mental health of children with attention deficit hyperactivity disorder (adhd) and also the inconsistent findings in the related literature, this study intended to compare the level of self-esteem in public, social, academic, and family contexts in students with and without adhd. methods. the research design was based on the causal-comparative study. the intended first population of this study consisted of students with adhd who had visited the child and adolescent psychiatry clinic of razi hospital in tabriz during 2021 (1400 in the solar calendar); the second population was made up of healthy counterparts of this clinical group (i.e., students without adhd). based on the purposive sampling method, 48 students who were diagnosed with adhd without co-occurring psychiatric disorder by a child psychiatry specialist were selected as the study group. also, 48 healthy students from tabriz schools were selected as the group without adhd. results. given the obtained results, a statistically significant difference was found between the adhd group and the non-adhd group in light of the composite scores of the self-esteem sub-components. the findings showed a statistically significant difference between the two groups in terms of the public and the family subscales, that is, the public self-esteem of the group with adhd was higher than the mean of the general self-esteem of the non-adhd group, and the mean of the family self-esteem of the non-adhd group was higher than that of the adhd group. however, there was no significant difference between the two groups in terms of the social and academic subscales. conclusion. based on the findings, it was concluded that the self-esteem of students with adhd in their inner world is different from other individuals’ inferences about the self-esteem of these children. in other words, these children had acceptable self-esteem in their psychological world according to their psychological conditions. in addition, considering the low family self-esteem of the participants with adhd, the behavioral quality of these children’s parents and relatives may have affected how they define family relationships and consequently, lowered their value. practical implications. considering the obtained results, it was suggested to pay attention to these children’s self-esteem in their interventions and use the potential of this variable in controlling individual and family behaviors.