تاثیر امولسیون چربی داخل وریدی بر پیامد بیماران با مسمومیت با فسفید آلومینیوم

زمینه. با توجه به قدرت کشندگی بالای آلومینیوم فسفید و نبود آنتی دوت جهت درمان، مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر چربی داخل وریدی بر پیامد بستری بیماران مسمومیت با قرص برنج انجام شد. روش کار. در این مطالعه مقطعی-تحلیلی، بیماران بالای 18 سال مبتلا به مسمومیت با قرص برنج مراجعه کننده به بخش اورژانس برای تعیین خصوصیات و پیامدهای بیماران و همچنین تاثیر چربی داخل وریدی بر پیامد بستری بیماران در یک دوره شش ساله بررسی شدند. جهت جمع آوری داده های پژوهش، از فرم جمع آوری داده ها استفاده شد. بیماران تحت درمان با دو نوع رژیم درمانی استاندارد و رژیم استاندارد+چربی داخل وریدی قرار گرفتند. تغییرات نوار قلب، کسر خروجی (ef) قلب و پیامد بستری (مرگ یا ترخیص) توسط پژوهشگران بررسی شد. یافته ها. تعداد 16 بیمار تحت رژیم درمانی استاندارد و 3 بیمار تحت ترکیب رژیم درمانی استاندارد+امولسیون چربی داخل وریدی قرار گرفتند. بین دو گروه تحت درمان از نظر سن، تعداد قرص مصرفی، فاصله زمانی از مصرف تا شروع درمان، فشارخون سیستولیک، ضربان قلب، اشباع اکسیژن و گازهای خونی شریانی، اختلاف معناداری وجود نداشت و فقط بیماران در دو گروه از نظر فشارخون دیاستولیک اختلاف معناداری داشتند (0/01=p). در گروه رژیم چربی، تمام موارد تغییر نوار قلب از نوع تاکی کاردی سینوسی بود در حالی که در رژیم استاندارد، 87/4 درصد تاکیکاردی سینوسی، 6/3 درصد موارد تاکی کاردی بطنی و 6/3 درصد انقباض زودرس دهلیزی مشاهده شد. هر سه بیمار گروه رژیم چربی فوت شدند (100 درصد مرگ ومیر) و میزان مرگ ومیر در گروه رژیم استاندارد 87/5 درصد بود. نتیجه گیری. استفاده از امولسیون چربی داخل وریدی رویکرد درمانی جدیدی در مواجهه بالینی با مسمومیت با قرص برنج بوده که مطالعات در این زمینه محدود است. انجام مطالعات به صورت کارآزمایی بالینی با حجم نمونه کافی به عنوان اهداف پژوهشی آتی توصیه می شود. پیامدهای عملی. با توجه به مرگ ومیر و شیوع بالای مسمومیت با قرص برنج در ایران، وجود یک آنتی دوت مناسب بسیار ضرورت دارد. استفاده از امولسیون چربی داخل وریدی شاید بتواند در کاهش مرگ ومیر این بیماران موثر واقع شود.

the effect of intravenous lipid emulsion on the outcome of aluminium phosphide poisoning

background. due to the high lethality of aluminum phosphide as well as the lack of antidote for its treatment, this study aimed to determine the effect of intravenous lipid emulsion on the outcome of hospitalization in the patients poisoned by rice pill . methods. in this cross-sectional study, 19 patients aged over 18 years and poisoned by rice pill were investigated to determine the characteristics and outcomes of the patients as well as to detect the effect of intravenous lipid emulsion on the patients’ outcome in a six-year period. a data collection form was used to collect research data. patients were treated with two types of standard treatment regimen (first group) and standard regimen+intravenous fat (second group). ecg changes, heart ejection fraction (ef), and the patients’ outcomes (death or discharge) were evaluated. results. in the first group, 16 patients and 3 patients received treatment regimen in second group. also, 89.5% of the patients had sinus tachycardia in ecg. there was no significant difference between two groups except in terms of diastolic blood pressure (p=0.012). all cases of ecg changes were sinus tachycardia in the second group, while sinus tachycardia (87.4%), v-tach (6.3%), and pac (6.3%) were observed in the first group. the mortality rate in first and second groups were 87.5% and 100%, respectively. conclusion. application of lipid emulsion was a relatively new therapeutic approach to clinical treatment of rice pill poisoning, and the studies on given issue were limited. therefore, it was recommended that prospective studies should be carried out based on clinical trials to further investigate its application. practical implications. it was necessary to develop an effective antidote for aluminum phosphide poisoning since it had a high mortality rate as well as a high prevalence in iran. unfortunately, there was no antidote for dealing with this poison. application of intravenous lipid emulsion may have been effective in reducing the hospital mortality.