>
Fa   |   Ar   |   En
   شیوع، تابلوی الکتروفیزیولوژیک و پیامد حرکتی فلج زایمانی شبکه بازویی در استان آذربایجان شرقی طی سال های 1397-1387  
   
نویسنده توپچی زاده تبریزیان وحیده ,میرغفوروند مژگان ,صرافی سمیه ,سرمد زهرا ,قصاب عبدالهی نفیسه ,اصولی تبریزی شیرین ,فرشباف خلیلی عزیزه ,توپچی زاده تبریزیان وحیده ,توپچی زاده تبریزیان وحیده ,میرغفوروند مژگان ,میرغفوروند مژگان ,صرافی سمیه ,صرافی سمیه ,سرمد زهرا ,سرمد زهرا ,قصاب عبدالهی نفیسه ,قصاب عبدالهی نفیسه ,اصولی تبریزی شیرین ,اصولی تبریزی شیرین ,فرشباف خلیلی عزیزه ,فرشباف خلیلی عزیزه ,توپچی زاده تبریزیان وحیده ,توپچی زاده تبریزیان وحیده ,توپچی زاده تبریزیان وحیده ,میرغفوروند مژگان ,میرغفوروند مژگان ,میرغفوروند مژگان ,صرافی سمیه ,صرافی سمیه ,صرافی سمیه ,سرمد زهرا ,سرمد زهرا ,سرمد زهرا ,قصاب عبدالهی نفیسه ,قصاب عبدالهی نفیسه ,قصاب عبدالهی نفیسه ,اصولی تبریزی شیرین ,اصولی تبریزی شیرین ,اصولی تبریزی شیرین ,فرشباف خلیلی عزیزه ,فرشباف خلیلی عزیزه ,فرشباف خلیلی عزیزه
منبع مجله پزشكي دانشگاه علوم پزشكي تبريز - 1401 - دوره : 44 - شماره : 3 - صفحه:243 -250
چکیده    زمینه. آسیب شبکه عصبی براکیال در نتیجه کشش بیش از حد بر ناحیه گردن نوزاد، افزایش زاویه گردن و شانه در طی مرحله دوم زایمان رخ می دهد. هدف این مطالعه بررسی شیوع، تابلوی الکتروفیزیولوژیک و پیامد حرکتی فلج زایمانی شبکه بازویی در استان آذربایجان شرقی طی سال های 1397-1387 بود. روش کار. به روش سرشماری آمار کل زایمان ها اخذ شد. از طریق پرونده پزشکی کودکان مبتلا به این آسیب، فراوانی نسبی سالانه آن محاسبه و یافته های الکتروفیزیولوژیک و سیستم طبقه بندی اصلاح شده مالت استخراج گردید. یافته ها. شیوع آسیب شبکه عصبی براکیال در طی 11 سال 0/026 درصد بود. ریشه های درگیر در 59/6 درصد c5 وc6 ، در 28/4 درصد درگیری c5 ، c6 وc7 گزارش شد، در 12 درصد آسیب های وسیع تر بدنبال گرفتاری c5 تا t1 مشاهده شد. ارتباط معناداری بین یافته های الکتروفیزیولوژیک و یافته های سیستم مالت در کودکان با این آسیب یافت نشد (p<0/05) نتیجه گیری. به علت روند صعودی فراوانی obpi از سال 1396، توجه ویژه و اقدامات پیشگیرانه ضروری به نظر می رسد. پیامدهای عملی. با توجه به افزایش درصد شیوع فلج شبکه بازویی نسبت به سال های گذشته، ضروری است که اقدامات و تدابیر لازم جهت جلوگیری از این آسیب در زایمان واژینال انجام شود.
کلیدواژه شیوع، عوارض مامایی لیبر، فلج شبکه بازویی
آدرس دانشگاه علوم پزشکی تبریز, پژوهشکده سالمندی، مرکز تحقیقات طب فیزیکی و توانبخشی, ایران. دانشگاه علوم پزشکی تبریز, پژوهشکده سالمندی، مرکز تحقیقات طب فیزیکی و توانبخشی, ایران. دانشگاه علوم پزشکی تبریز, پژوهشکده سالمندی، مرکز تحقیقات طب فیزیکی و توانبخشی, ایران, دانشگاه علوم پزشکی تبریز, مرکز تحقیقات تعیین کننده‌های اجتماعی سلامت, ایران. دانشگاه علوم پزشکی تبریز, مرکز تحقیقات تعیین کننده‌های اجتماعی سلامت, ایران. دانشگاه علوم پزشکی تبریز, مرکز تحقیقات تعیین کننده‌های اجتماعی سلامت, ایران, دانشگاه آزاد اسلامی واحد بناب, گروه مامایی, ایران. دانشگاه آزاد اسلامی واحد بناب, گروه مامایی, ایران. دانشگاه آزاد اسلامی واحد بناب, گروه مامایی, ایران, دانشگاه علوم پزشکی تبریز, دانشکده پزشکی, ایران. دانشگاه علوم پزشکی تبریز, دانشکده پزشکی, ایران. دانشگاه علوم پزشکی تبریز, دانشکده پزشکی, ایران, دانشگاه علوم پزشکی تبریز, دانشکده بهداشت, گروه آموزش و ارتقای سلامت, ایران. دانشگاه علوم پزشکی تبریز, دانشکده بهداشت, گروه آموزش و ارتقای سلامت, ایران. دانشگاه علوم پزشکی تبریز, دانشکده بهداشت, گروه آموزش و ارتقای سلامت, ایران, دانشگاه علوم پزشکی تبریز, دانشکده پرستاری-مامایی, گروه مامایی, ایران. دانشگاه علوم پزشکی تبریز, دانشکده پرستاری-مامایی, گروه مامایی, ایران. دانشگاه علوم پزشکی تبریز, دانشکده پرستاری-مامایی, گروه مامایی, ایران, دانشگاه علوم پزشکی تبریز, پژوهشکده سالمندی، مرکز تحقیقات طب فیزیکی و توانبخشی, ایران. دانشگاه علوم پزشکی تبریز, پژوهشکده سالمندی، مرکز تحقیقات طب فیزیکی و توانبخشی, ایران. دانشگاه علوم پزشکی تبریز, پژوهشکده سالمندی، مرکز تحقیقات طب فیزیکی و توانبخشی, ایران, دانشگاه علوم پزشکی تبریز, پژوهشکده سالمندی، مرکز تحقیقات طب فیزیکی و توانبخشی, ایران. دانشگاه علوم پزشکی تبریز, پژوهشکده سالمندی، مرکز تحقیقات طب فیزیکی و توانبخشی, ایران, دانشگاه علوم پزشکی تبریز, پژوهشکده سالمندی، مرکز تحقیقات طب فیزیکی و توانبخشی, ایران. دانشگاه علوم پزشکی تبریز, پژوهشکده سالمندی، مرکز تحقیقات طب فیزیکی و توانبخشی, ایران, دانشگاه علوم پزشکی تبریز, مرکز تحقیقات تعیین کننده‌های اجتماعی سلامت, ایران. دانشگاه علوم پزشکی تبریز, مرکز تحقیقات تعیین کننده‌های اجتماعی سلامت, ایران, دانشگاه علوم پزشکی تبریز, مرکز تحقیقات تعیین کننده‌های اجتماعی سلامت, ایران. دانشگاه علوم پزشکی تبریز, مرکز تحقیقات تعیین کننده‌های اجتماعی سلامت, ایران, دانشگاه آزاد اسلامی واحد بناب, گروه مامایی, ایران. دانشگاه آزاد اسلامی واحد بناب, گروه مامایی, ایران, دانشگاه آزاد اسلامی واحد بناب, گروه مامایی, ایران. دانشگاه آزاد اسلامی واحد بناب, گروه مامایی, ایران, دانشگاه علوم پزشکی تبریز, دانشکده پزشکی, ایران. دانشگاه علوم پزشکی تبریز, دانشکده پزشکی, ایران, دانشگاه علوم پزشکی تبریز, دانشکده پزشکی, ایران. دانشگاه علوم پزشکی تبریز, دانشکده پزشکی, ایران, دانشگاه علوم پزشکی تبریز, دانشکده بهداشت, گروه آموزش و ارتقای سلامت, ایران. دانشگاه علوم پزشکی تبریز, دانشکده بهداشت, گروه آموزش و ارتقای سلامت, ایران, دانشگاه علوم پزشکی تبریز, دانشکده بهداشت, گروه آموزش و ارتقای سلامت, ایران. دانشگاه علوم پزشکی تبریز, دانشکده بهداشت, گروه آموزش و ارتقای سلامت, ایران, دانشگاه علوم پزشکی تبریز, دانشکده پرستاری-مامایی, گروه مامایی, ایران. دانشگاه علوم پزشکی تبریز, دانشکده پرستاری-مامایی, گروه مامایی, ایران, دانشگاه علوم پزشکی تبریز, دانشکده پرستاری-مامایی, گروه مامایی, ایران. دانشگاه علوم پزشکی تبریز, دانشکده پرستاری-مامایی, گروه مامایی, ایران, دانشگاه علوم پزشکی تبریز, پژوهشکده سالمندی، مرکز تحقیقات طب فیزیکی و توانبخشی, ایران. دانشگاه علوم پزشکی تبریز, پژوهشکده سالمندی، مرکز تحقیقات طب فیزیکی و توانبخشی, ایران, دانشگاه علوم پزشکی تبریز, پژوهشکده سالمندی، مرکز تحقیقات طب فیزیکی و توانبخشی, ایران. دانشگاه علوم پزشکی تبریز, پژوهشکده سالمندی، مرکز تحقیقات طب فیزیکی و توانبخشی, ایران, دانشگاه علوم پزشکی تبریز, پژوهشکده سالمندی، مرکز تحقیقات طب فیزیکی و توانبخشی, ایران, دانشگاه علوم پزشکی تبریز, پژوهشکده سالمندی، مرکز تحقیقات طب فیزیکی و توانبخشی, ایران, دانشگاه علوم پزشکی تبریز, پژوهشکده سالمندی، مرکز تحقیقات طب فیزیکی و توانبخشی, ایران, دانشگاه علوم پزشکی تبریز, مرکز تحقیقات تعیین کننده‌های اجتماعی سلامت, ایران, دانشگاه علوم پزشکی تبریز, مرکز تحقیقات تعیین کننده‌های اجتماعی سلامت, ایران, دانشگاه علوم پزشکی تبریز, مرکز تحقیقات تعیین کننده‌های اجتماعی سلامت, ایران, دانشگاه آزاد اسلامی واحد بناب, گروه مامایی, ایران, دانشگاه آزاد اسلامی واحد بناب, گروه مامایی, ایران, دانشگاه آزاد اسلامی واحد بناب, گروه مامایی, ایران, دانشگاه علوم پزشکی تبریز, دانشکده پزشکی, ایران, دانشگاه علوم پزشکی تبریز, دانشکده پزشکی, ایران, دانشگاه علوم پزشکی تبریز, دانشکده پزشکی, ایران, دانشگاه علوم پزشکی تبریز, دانشکده بهداشت, گروه آموزش و ارتقای سلامت, ایران, دانشگاه علوم پزشکی تبریز, دانشکده بهداشت, گروه آموزش و ارتقای سلامت, ایران, دانشگاه علوم پزشکی تبریز, دانشکده بهداشت, گروه آموزش و ارتقای سلامت, ایران, دانشگاه علوم پزشکی تبریز, دانشکده پرستاری-مامایی, گروه مامایی, ایران, دانشگاه علوم پزشکی تبریز, دانشکده پرستاری-مامایی, گروه مامایی, ایران, دانشگاه علوم پزشکی تبریز, دانشکده پرستاری-مامایی, گروه مامایی, ایران, دانشگاه علوم پزشکی تبریز, پژوهشکده سالمندی، مرکز تحقیقات طب فیزیکی و توانبخشی, ایران, دانشگاه علوم پزشکی تبریز, پژوهشکده سالمندی، مرکز تحقیقات طب فیزیکی و توانبخشی, ایران, دانشگاه علوم پزشکی تبریز, پژوهشکده سالمندی، مرکز تحقیقات طب فیزیکی و توانبخشی, ایران
پست الکترونیکی azizeh_farshbafkhalili@yahoo.com
 
   the prevalence, electrophysiologic feature, and outcome of obstetric brachial plexus injury in east azerbaijan province, iran  
   
Authors toopchizadeh vahideh ,mirghafourvand mojgan ,sarrafi somayyeh ,sarmad zahra ,ghassab-abdollahi nafiseh ,osouli tabrizi shirin ,farshbaf-khalili azizeh ,toopchizadeh vahideh ,toopchizadeh vahideh ,mirghafourvan
Abstract    background. obstetric brachial plexus injury (obpi) occurs as a result of excessive stretching of the baby's neck and an increase in cervical and shoulder angle during the second stage of labor. this study aimed to investigate the prevalence, electrophysiological panel, and motor outcome of cervical paralysis in east azerbaijan province, iran during 2008-2018. methods. the total number of deliveries was obtained by census method. the annual relative frequency of obpi was calculated using the medical records of children with this injury. then, the electrophysiological findings and modified mallet classification system (mmcs) were extracted. results. the prevalence of obpi during 2008-2018 was 0.026% in east azerbaijan province. the involved nerve roots were c5 and c6 in 59.6% of cases, c5, c6, and c7 in 28.4% of cases, and wider injuries were observed in 12% following c5 to t1 involvement. no significant association was found between electrophysiological findings and mmcs in children with obpi (p>0.05). conclusion. due to the sudden increase in obpi since 2017, it seems necessary to pay special attention and take preventive measures in this regard. practical implications. due to the increasing prevalence of obpi compared to previous years, it is necessary to take the necessary measures to prevent this injury in vaginal delivery.
Keywords prevalence ,obstetric labor complications ,brachial plexus palsy
 
 

Copyright 2023
Islamic World Science Citation Center
All Rights Reserved