شیوع سرمی لیشمانیوز احشایی در کودکان ساکن مناطق روستایی شهرستان های اهر و اسکو استان آذربایجان شرقی در سال 1397

زمینه: لیشمانیوز احشایی یا کالاآزار در برخی مناطق ایران مانند استان های آذربایجان شرقی، اردبیل، فارس و بوشهر به صورت بومی دیده می شود. این بیماری در سایر مناطق کشور به شکل پراکنده و تک گیر (اسپورادیک) گزارش شده است. با توجه به گزارش مواردی از بیماری کالاآزار از شهرستان های اهر و اسکو استان آذربایجان شرقی در سال های اخیر و نبود مطالعه جدید در مورد میزان شیوع آن، این بررسی با هدف تعیین وضعیت شیوع سرمی لیشمانیوز احشایی در کودکان شهرستان های اهر و اسکو استان آذربایجان شرقی انجام شد. روش کار: در این مطالعه توصیفی مقطعی، نمونه خون از کودکان زیر 8 سال مناطق روستایی شهرستان های اهر و اسکو در سال 1397 در لوله آزمایش بدون ماده ضدانعقاد جمع آوری شد. نمونه ها با روش سرولوژی آگلوتیناسیون مستقیم (dat) برای اندازه گیری آنتی بادی ضد انگل لیشمانیا اینفانتوم ارزیابی شدند. یافته ها: از 209 نفر کودک زیر 8 سال نمونه گیری شده، میزان شیوع سرمی بیماری لیشمانیوز احشایی در مراکز نمونه گیری شده از شهرستان های اهر و اسکو با تیتر آنتی بادی 1:3200، %95/0 تعیین شد. یکی از دو فرد مثبت این مطالعه در ابتدا تیتر آنتی بادی مشکوک 1:1600 داشت که 4 هفته بعد نمونه گیری اولیه، تیتر آنتی بادی 1:3200 شد. نتیجه گیری: طبق نتایج، بیماری کالاآزار با وجود شیوع بومی پایین، یکی از مشکلات بهداشتی شهرستان های اهر و اسکو استان آذربایجان شرقی است. مطالعات تکمیلی بر پایه روش های مولکولی در منطقه و سایر مراکز استان آذربایجان شرقی لازم است.

Seroprevalence of visceral leishmaniasis in children living in rural areas of Ahar and Osku Counties in East Azarbaijan Province, Northwest of Iran in 2018

Background: Visceral leishmaniasis (VL) or Kalaazar is an endemic disease in some areas of Iran, including East Azarbaijan, Ardabil, Fars and Bushehr provinces. The disease is sporadic in other parts of the country. According to the reports of numerous cases of the disease from Ahar and Osku counties (cities), East Azarbaijan province and the lack of new study on the prevalence of the disease, this study was designed to determine the seroprevalence of VL in the children of Ahar and Osku counties, in East Azarbaijan Province. Methods: In this descriptive crosssectional study, blood samples were collected in the test tube without anticoagulants, from children under 8 years from rural areas of Ahar and Osko, in 2018. The samples were evaluated using Direct Agglutination Test (DAT) to measure anti Leishmania infantum antibodies for titer up to 1:3200. Results: Out of 209 children <8 years in selected centers in Ahar and Osku, two cases (0.95%) revealed antiLeishmania antibodies titer 1:3200. Initially, one of the two positive individuals in the study had a suspicious antibody titer of 1:1600, whose antibody titer increased to 1:3200 after 4 weeks. Conclusion: The Kalaazar, in spite of low endemicity, is one of the health problems in Ahar and Osku in East Azarbaijan Province. This study suggests the necessity of supplementary studies based on molecular approaches in the region and other parts of the province.