تاثیر شش هفته تمرینات تحریک وستیبولار بر تعادل ایستا و پویا در کودکان دچار نقص شنوایی

زمینه: حرکت ناشنوایان اغلب ناموزون و بدون ریتم است که نقص در قابلیت تعادل، عامل اصلی چنین پدیده ای است. لذا هدف از تحقیق حاضر، بررسی تاثیر شش هفته تمرینات تحریک وستیبولار بر تعادل ایستا و پویا در کودکان دچار نقص شنوایی بود. روش کار: مطالعه حاضر یک کارآزمایی بالینی با طرح پیش آزمون و پس آزمون بود. جامعه آماری شامل تمام کودکان کم شنوا مدرسه پیش دبستانی و دبستان قطب زاده شهر رشت بود که از میان آن ها 24 نفر به صورت در دسترس و به شکل تصادفی در دو گروه کنترل (12 نفر) و تجربی (12 نفر) قرار گرفتند. آزمودنی های گروه تجربی به مدت شش هفته، هفته ای سه جلسه تمرینات تحریک وستیبولار را انجام دادند. قبل و بعد از دوره تمرینی، تعادل ایستا و پویا به وسیله خرده آزمون برونکینزاوزرتسکی و تعادل عملکردی با آزمون زمان برخاستن و رفتن اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از آزمون تی همبسته و تحلیل کواریانس در سطح معناداری 05 / 0 ≥ p تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: نتایج مطالعه حاضر پس از اتمام دوره مداخله، تفاوت معنی داری را، بر عوامل تعادل ایستا ( 001 / 0 = p)، پویا ( 02 / 0 =p) و عملکردی ( 001 / 0 =p) در گروه تجربی نشان داد. نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که یک دوره برنامه تمرینی تحریک وستیبولار می تواند موجب ارتقاء عملکرد تعادلی ایستا، پویا و عملکردی در کودکان کم شنوا شود.

The effect of six weeks of vestibular stimulation training on the static and dynamic balance of children with hearing impairment

Background: The motion of the deaf is often inhospitable and without rhythm, and the imbalance in functionality is the root cause of such a phenomenon. Therefore, the purpose of this study was to investigate the effect of Vestibular Stimulation Training on functional balance in children hearing impaired. Methods: This study was a semiexperimental design with pretest and posttest design. The statistical population included the children of preschool and preschool children of Ghotbzadeh in Rasht city. Among the statistical population, 24 were available and randomly divided into two groups: control (12) and experimental (12 people). Experimental group performed weekly three sessions of Vestibular stimulation exercises for six weeks. Before and after the training period, the static and dynamic equilibrium was measured by the BronkinsOseretsky subtest and the functional equilibrium was measured by the Timed Up and Go. Results: There was a significant difference on the static equilibrium (p = 0.001), dynamic (p = 0.02) and functional (p = 0.001) in the experimental group after the intervention period. Conclusion: The assessment of the balance of hearing impaired children showed improvement in their motor abilities after six weeks of Vestibular stimulation exercises Considering the results of this study and the importance of balance for hearing impaired, it is suggested that coaches, parents and authorities of special centers and schools use these exercises because of their simplicity, cheapness and side effects to improve the balance in the program for the rehabilitation of hearing impaired children.