بررسی میزان مطابقت درجه بندی کارسینوم پروستات در نمونه بیوپسی ترانس رکتال با نمونه رادیکال پروستاتکتومی در بیماران کارسینوم پروستات

زمینه: سرطان پروستات دومین سرطان شایع در مردان (بعد از پوست) و دومین سرطان کشنده (بعد از کانسر ریه) است. نقش بیوپسی ترانس رکتال در تشخیص کانسرهای پروستات شناخته شده و با توجه به اینکه جواب پاتولوژی پروستات به صورت اولیه نشان دهنده پیش آگهی بیماری داخل پروستات است لذا هرگونه خطایی در تعیین یافته های بیوپسی ترانس رکتال ممکن است منجر به انتخاب روش درمانی اشتباه شود. با توجه به اینکه پاتولوژی در بیوپسی ترانس رکتال و نمونه نهایی رادیکال پروستاتکنومی در مواردی با هم متفاوت است لذا بررسی ارتباطی این پاتولوژی ها اهمیت دارد. روش کار: مطالعه به صورت بررسی مقطعی (cross sectional) بود. تمام بیماران مبتلا به سرطان پروستات که به مدت 8 سال از سال 89 تا 97 در بیمارستان سینا تبریز توسط یک جراح اوروانکولوژیست تحت عمل جراحی رادیکال پروستاتکتومی قرار گرفته بودند و اسلایدهای نمونه های بیوپسی سوزنی قبل از عمل و پاتولوژی رادیکال پروستاتکتومی بعد از عمل آنها در دسترس بود و توسط یک پاتولوژیست گزارش شده بودند، مطالعه شدند. از تعداد 122 نفر که عمل شده بودند، 65 نفر معیارهای ورود را داشتند که وارد مطالعه شدند و نمونه های بیوپسی سوزنی و رادیکال پروستاتکتومی هر بیمار مقایسه شد. یافته ها: برای این بیماران نمره بندی گلیسون روی نمونه های بیوپسی سوزنی و رادیکال پروستاتکتومی انجام شد. فراوان ترین نمره گلیسون بدست آمده از نمونه های بیوپسی سوزنی نمره گلیسون 6 (41.5 درصد) و رادیکال پروستاتکتومی نمره گلیسون 6 (40 درصد) بدست آمد. کم ترین فراوانی نمره گلیسون نمونه های بیوپسی ترانس رکتال، 10 (3.1 درصد) و رادیکال پروستاتکتومی، 8 (4.8 درصد) و 4 (4.6 درصد) بود. به طور کلی به 24.6 درصد از نمونه های رادیکال پروستاتکتومی هم نمره مشابه تعلق گرفت، در حالی که 63.1 درصد از نمونه های بیوپسی ترانس رکتال بیش گزارش دهی و 12.3 درصد از نمونه های بیوپسی ترانس رکتال کم گزارش دهی داشتند. با گروه بندی نمونه ها به سه درجه هیستوپاتولوژیک این ارتباط به صورت 41.5 درصد یکسانی نمرات و 49.2 درصد بیش گزارش دهی و 9.2 درصد کم گزارش دهی هماهنگ تر شد. شایع ترین درجه هیستوپاتولوژی در بیوپسی ترانس رکتال درجه بد 49 درصد و رادیکال پروستاتکتومی درجه متوسط 40 درصد بود. حدود 43 درصد از سرطان های با تمایز بد در نمونه های جراحی در همان درجه باقی ماندند و بیشترین میزان کم گزارش دهی در گروه با تمایز خوب (6.6 درصد) مشاهده شد. بیشترین میزان هم خوانی نمونه های بیوپسی ترانس رکتال با نمونه های رادیکال پروستاتکتومی در نمره گلیسون 6 و کمترین میزان هم خوانی در نمره 4 و 8 وجود داشت. نتیجه گیری: می توان گفت بیشترین میزان هم خوانی در گروه بد بود که نشان دهنده قدرت بالای پیشگویی مثبت نمونه های بیوپسی در این درجه تمایزی است. مطالعه حاضر نشان می دهد که حجم پروستات کوچکتر و psa (prostate specific antigen) قبل از جراحی بالا ممکن است پیش بینی کننده ارتقا نمره گلیسون بعد از رادیکال پروستاتکتومی باشد.

Determining the degree of alignment of prostate carcinoma in a rectal biopsy with radical prostatectomy in patients with prostate carcinoma

Background: The purpose of this study was to determine the degree of alignment of prostate carcinoma in a rectal biopsy with radical prostatectomy in patients with prostate carcinoma to determine which biopsy samples are consistent with surgical specimens. Methods: In this crosssectional study, out of 122 patients with prostate cancer who had undergone radical prostatectomy surgery in Sina hospital of Tabriz 65 patients with clinical records and pathological reports of needle biopsy, and radical prostatectomy biopsy specimens were available.The required information was recorded in questionnaire made for this study, and then the pathologic report and Gleason score and lymphvascular involvement of the specimens were determined separately and finally the Trans rectal pathology report of the biopsy was compared with the histopathology report of radical prostatectomy in each patient. Results: The most common Gleason score and radical prostatectomy score were 6 (41.5%) and 6(40%), respectively. The lowest frequency of Gleason score, radical of the prostatectomy, and Trans rectal biopsy score were 10 (3.1%), 8(4.6%)%), and 4(4.6%), respectively. Generally, 24.6% of the prostatectomy samples were similarly scored, while 63.1% reported Trans rectal biopsy specimens and 12.3% reported low Trans rectal biopsy. By grouping the samples into histopathology levels this association was 41.5% identical in terms of scores and 49.2% in excess and 9.2% in lower reporting. The most common histopathology degree was rarely (49%) in Trans rectal biopsy and moderate in 40% in radical prostatectomy about 43% of badly differentiated cancers in the surgical specimens remained at the same level and the highest reporting rates were in the group with a good degree of distinction (66%). The highest correlation between rectal biopsy samples and radical prostatectomy samples was at the 6th grade and lowest compliance rate was in 4th and 8th grades. Conclusion: The highest degree of alignment was in the bad differentiation group, which indicates the high predictive power of biopsy specimens at this degree of differentiation. The present study suggests that the size of the smaller prostate and the high presurgical PSA may be predictive of increasing the Gleason score after radical prostatectomy.