تاثیر تمرین مقاومتی بر مولفه های کنترل پاسچر در زنان مبتلا به نوروپاتی محیطی دیابت نوع2

زمینه: نوروپاتی محیطی از جمله عوارض شایع بیماری دیابت است که می تواند منجر به اختلال در شاخص های کنترل پاسچر شود. هدف از این مطالعه، بررسی تاثیر دوازده هفته تمرین مقاومتی بر تعادل، احتمال سقوط و توزیع فشار کف پا در زنان دیابتی نوع 2 مبتلا به نوروپاتی محیطی بود. روش کار: در یک کارآزمایی بالینی 30 بیمار مبتلا به نوروپاتی محیطی دیابت نوع 2 پس از تایید وجود نوروپاتی دیابتی توسط پزشک متخصص به دو گروه تجربی (15 نفر) و کنترل (15 نفر) تقسیم شدند. گروه تجربی در یک برنامه تمرینی مقاومتی دایره ای به مدت 12 هفته، سه جلسه در هفته و با شدت 60-50% یک تکرار بیشینه شرکت کردند. تعادل دینامیک و استاتیک، کنترل پاسچر و احتمال سقوط قبل و بعد از مداخله ورزشی اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از روش های آماری پارامتریک با سطح معنی داری p<0/05 تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: تعادل ایستا و پویا در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل به طور معنی داری بهبود یافت (p=0.0001). همچنین، شاخص احتمال سقوط در گروه تجربی بعد از 12هفته تمرین مقاومتی به طور معنی داری کاهش یافت (p=0.0001). با این حال در شاخص توزیع فشار کف پا تغییر معنی داری پس از مداخله مشاهده نشد (p>0/05). نتیجه گیری: تمرین دایره ای در بهبود تعادل و کاهش خطر سقوط افراد مبتلا به نوروپاتی محیطی دیابتی موثر بود. بنابراین، این نوع تمرینات به عنوان یک مداخله غیر دارویی ایمن و موثر جهت بهبود تعادل، راه رفتن و پیشگیری از سقوط و زمین خوردن در کنار سایر مداخلات درمانی برای این افراد توصیه شود.

Effect of resistance training on posture control components in women with diabetic peripheral neuropathy

Background: Peripheral neuropathy is a common complication of diabetes which can lead to impaired postural control. The aim of the present study was to investigate the effect of 12week resistance training on balance, risk of falling and distribution of foot pressure in diabetic women with peripheral neuropathy. Methods: In a randomized clinical trial, 30 women with type 2 diabetes and diagnosed with peripheral neuropathy were randomly assigned into experimental (n=15) and control (n=15) groups. The experimental group underwent a circuit resistance training program with 50 of onemaximum repetition, 3 sessions per week over 12 weeks. Before and following the experimental period static and dynamic balance, posture control and risk of falling were assessed. Results: Static and dynamic balance indices improved following the exercise intervention (P=0.0001). Moreover, risk of falling index decreased in the experimental group compared to control condition (P=0.0001). However, foot pressure distribution was unchanged following exercise intervention (P>0.05). Conclusion: Circuit training improved balance and risk of falling in diabetic patients with peripheral neuropathy. Therefore, they are suggested to include circuit training as a safe nonpharmacological intervention to improve balance and walking and to prevent falling.