تاثیر تمرین هوازی تداومی بر عوامل آنژیوژنیک و آنژیواستاتیکی سرم موش های نر مبتلا به مدل القایی سکته قلبی حاد در بیماری عروق کرونر

زمینه. تمرین هوازی تا حدودی اختلال عملکرد اندوتلیال را در بیماران مبتلا به بیماری عروق کرونر اصلاح می کند اما کارآمدترین شکل تمرین هنوز هم مشخص نیست. بنابراین هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر هشت هفته تمرین هوازی تداومی بر عامل رشد اندوتلیال عروقی (vegf) به عنوان یک عامل آنژیوژنیک و اندوستاتین (es) به عنوان عامل آنژیواستاتیکی سرم در موش های نر مبتلا به بیماری عروق کرونر است. روش کار. پژوهش حاضر از نوع تجربی بود. آزمودنی های تحقیق 30 سر موش نر ویستار سالم دو ماهه بودند که به سه گروه تمرین، گروه کنترل بیمار و کنترل سالم تقسیم شدند. پس از بیمار کردن 20 سر از موش ها به وسیله دارو ایزوپروترنول، 10 سر موش گروه تمرین تجربی به مدت 8 هفته با شدت 50% در جلسه اول تا شدت 78% در جلسه آخر روی تردمیل تمرین هوازی تداومی انجام دادند و گروه کنترل بیمار (10=n) و گروه کنترل سالم (10=n) هیچ تمرینی انجام ندادند. 72 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی، جهت اندازه گیری شاخص های vegf و es سرم، از آزمودنی ها خون گیری شد و از آزمون آنالیز واریانس یک طرفه با آزمون تعقیبی شفه برای مقایسه میانگین متغیرها بین گروه ها استفاده شد. یافته ها. نتایج نشان داد تمرین هوازی تداومی توانسته vegf خون موش های مبتلا به بیماری عروق کرونری را نسبت به گروه های کنترل افزایش دهد (01/0≥p)، در حالی که در میزان اندوستاتین گروه تمرین با گروه های کنترل تفاوتی مشاهده نشد (05/0˃p). نتیجه گیری. به نظر می رسد تمرین هوازی تداومی می تواند در توان بخشی بیماران مبتلا به بیماری عروق کرونر استفاده شود و در فرآیند آنژیوژنز موثر واقع شود.

The effect of continuous aerobic exercise on serum angiogenic and angiostatic factors in induction model of acute myocardial infarction male rats with coronary artery disease

Background. Aerobic training somewhat corrects endothelial dysfunction in patients with coronary artery disease (CAD), but the most effective form of exercise is still unclear; therefore, the purpose of the present study was to investigate the effect of 8 weeks of continuous aerobic exercise on serum vascular endothelial growth factor (VEGF) as an angiogenic factor and endostatin (ES) as an angiostatic factor in male rats with coronary artery disease. Methods. The subjects of the present experimental study were 30 healthy male 2months old Wistar rats divided into three groups: the experimental group, the control group with coronary artery disease, and the healthy control group. After rupturing 20 of the rats by isoproterenol, 10 rats in the experimental group performed eight weeks of continuous aerobic exercise on a treadmill, with an incremental intensity of 50% in the first session to 78% in the last session, whereas both control groups did not exercise. Seventytwo hours after the final training session, blood samples were taken for serum VEGF and ES indices, and oneway ANOVA with Scheffer posthoc tests was used to compare the mean of variables among the studied groups. Results. The results showed that discontinuous aerobic exercise could increase the blood VEGF in rats with coronary artery disease (P≤0.01), while there was no difference in the level of endostatin in the experimental group compared with control groups (P>0.05). Conclusion. It seems that continuous aerobic exercises can be used in the rehabilitation of patients with coronary artery disease and might be effective in the process of angiogenesis.