اثر 6 هفته تمرین استقامتی با شدت متوسط بر فیبروز عضله اسکلتی موش های صحرایی دیابتی

زمینه: دیابت باعث اختلالات ساختاری و عملکردی در بافت ها می شود و مشکلاتی نظیر فیبروز را ایجاد می کند. هدف پژوهش حاضر بررسی اثر 6 هفته تمرین استقامتی بر فیبروز عضله اسکلتی موش های صحرایی دیابتی بود. روش کار: 28 سر موش صحرایی نر از نژاد ویستار با محدوده وزن 250200 گرم به روش تصادفی به چهار گروه برابر شامل دیابت تمرین، دیابت کنترل، سالم تمرین، سالم کنترل تقسیم شدند. پس از 12 ساعت محرومیت از غذا، جهت القای دیابت از تزریق درون صفاقی استرپتوزوسین استفاده شد. دو هفته پس از تزریق، پروتکل تمرین استقامتی با شدت متوسط به مدت 6 هفته انجام شد. 24 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی، عضلات سولئوس و بازکننده دراز انگشتان موش های صحرایی استخراج شد. جهت بررسی فیبروز بافتی، از روش رنگ آمیزی ماسون تری کروم استفاده شد. یافته ها: در مقایسه با گروه کنترل سالم، بیماری دیابت منجر به افزایش معنی دار فیبروز در عضله نعلی (0.002=p) و عضله باز کننده دراز انگشتان (0.048=p) شد. همچنین تمرین استقامتی منجر به کاهش معنی دار فیبروز در عضله نعلی در گروه دیابت ورزش نسبت به گروه دیابت کنترل شد (0.043=p) اما تمرین استقامتی بر میزان فیبروز عضله بازکننده دراز انگشتان تاثیر معنی دار نداشت (0.341=p). همچنین تمرین باعث کاهش معنی دار سطوح گلوکز خون در گروه دیابت تمرین نسبت به گروه دیابت کنترل شد. نتیجه گیری: به نظر می رسد که تمرین استقامتی با شدت متوسط می تواند از ایجاد فیبروز بافتی ناشی از دیابت جلوگیری کند. لذا پیشنهاد می شود که تمرین استقامتی به عنوان یک مداخله غیر دارویی در جهت جلوگیری از فیبروز در عضلات بیماران دیابتی به کار گرفته شود.

The effect of 6 weeks moderate intensity endurance training on skeletal muscle fibrosis in diabetic rats

Background: Diabetes leads to both structural and functional dysfunction in the tissues and causes problems such as fibrosis. The purpose of this study was to investigate the effect of 6 weeks moderate intensity endurance training on skeletal muscle fibrosis in diabetic rats. Methods: Twenty eight adult male wistar rats in the weight range of 200250gr, randomly assigned to four equal groups: diabetes and training, diabetes control, healthy and training, healthy control. After twelve hours of food deprivation, intraperitoneal injection of Streptozotocin solution method was used. Two weeks after STZ injection, the moderate intensity endurance training protocol was performed for six weeks. Twenty four hours after the last training session, soleus and EDL muscles were dissected. Mason’s trichrome staining method was used for analysis of fibrosis. Results: Compared with the healthy control group, diabetes caused a significant increase in fibrosis in soleus muscle (P=0.002) and extensor digitorum longus muscle (P=0.048). Also, endurance training resulted in significant reduction of fibrosis in soleus muscle in the Diabetes and training group compared to the diabetes control group (P=0.043), but endurance training did not have a significant effect on fibrosis of the extensor digitorum longus muscle (P=0.341). The exercise also significantly reduced blood glucose levels in the diabetic group compared to the control group. Conclusion: It seems that moderate intensity endurance training could inhibit from muscle fibrosis caused by diabetes. So, it is suggested that moderate intensity endurance training could be used as a nonpharmacotherapy intervention for inhibition of fibrosis in diabetic patient’s muscles.