تاثیر حاد فعالیت بی هوازی در صبح و عصر بر غلظت bnp زنان مبتلا به سندرم متابولیک

زمینه: پپتید ناتریورتیک مغزی (bnp) به لحاظ پاتولوژیک یک نشانگر مهم در بررسی و تشخیص اختلال عملکرد سیستولیک بطن چپ می­باشد. به نظر می‌رسد فعالیت بدنی و ساعات شبانه‌روزی بر تغییرات غلظت bnp اثرگذار است. هدف از مطالعه­ی حاضر بررسی زمان انجام فعالیت بی هوازی بر تغییرات غلظت bnp زنان مبتلا به سندرم متابولیک بود. روش کار: 17 زن 30 تا 40 ساله مبتلا به سندرم متابولیک به صورت داوطلبانه و هدفمند انتخاب و در مطالعه شرکت کردند. سپس در دو جلسه­ی مجزا (به فاصله 6 روز) فعالیت بی هوازی را در صبح و عصر و به صورت میدانی اجرا کردند. نمونه­ی خونی قبل و بلافاصله بعد از اجرای فعالیت در صبح و عصر جمع‌آوری گردید. برای تجزیه تحلیل داده‌ها از روش آماری تی تست و تی جفتی استفاده گردید. سطح معنی‌داری (05/0≥p) در نظر گرفته شد. یافته‌ها: بر اساس نتایج بدست آمده تفاوت معنی‌داری در تغییرات bnp صبح و عصر در پیش­آزمون و پس­آزمون وجود داشت (000/0˂p). همچنین غلظت bnp بعد از تمرین هوازی در وهله صبح نسبت به عصر بیشتر بود و این اختلاف به لحاظ آماری معنی‌دار می‌باشد (002/0˂p). نتیجه‌گیری: باتوجه به وجود تفاوت معنی­دار در میانگین غلظت bnp صبح و عصر، به دلیل کمتر بودن میانگین غلظت bnp در عصر به نظر می‌رسد فعالیت در عصر استرس کمتری را بر دیواره میوکارد وارد می‌کند.