تاثیر شش ماه تمرین هوازی بر سطوح پلاسمایی il1β، tnf-α و حجم مغز زنان 50-65 ساله‌ی مبتلا به سندرم متابولیک

زمینه: افزایش سن، سندرم متابولیک و عوامل التهابی از عوامل موثر در کاهش حجم مغز می‌باشند. هدف از این تحقیق بررسی اثرگذاری شش ماه تمرین هوازی با شدت متوسط بر سطوح پلاسمایی il1β، tnf-α و سطوح مغز زنان 50-65 ساله‌ی مبتلا به سندرم متابولیک می‌باشد. روش‌ کار: 24 زن مبتلا به سندرم متابولیک به طور داوطلبانه در این تحقیق شرکت کردند. آزمودنی ها به طور تصادفی به دو گروه 12 نفری تمرین و کنترل تقسیم شدند. گروه تمرین، در یک برنامه تمرینی هوازی شش ماهه که هر هفته سه جلسه، هرجلسه شامل سه ست تمرینی و دو ست استراحت بود شرکت کردند. در ابتدا مدت زمان ست تمرینی 8 دقیقه بود که با سپری شدن هر هفته تا هفته دوازدهم، یک دقیقه به مدت زمات ست های تمرینی افزوده می شد. تصویر برداری از سطوح مغز و خون‌گیری برای اندازه‌گیری tnf-α و il1β قبل و شش ماه بعد انجام گرفت. برای تجزیه تحلیل داده‌ها از روش آماری تی مستقل و تی جفتی استفاده گردید. سطح معنی‌داری (0.05≥p) در نظر گرفته شد. یافته‌ها: شش ماه تمرین هوازی موجب کاهش معنی‌دار tnf-α و il1β شد (0.05˂p). سطوح مغز در اثر شش ماه تمرین هوازی تفاوت معنی‌داری نکرد (0.05˃p). نتیجه‌ گیری: با توجه به نتایج مذکور این احتمال وجود دارد که تعدیل زمان و شدت تمرین ورزشی موجب تاثیر تمرین بر حجم مغز شود.