تبیین مدل عوامل تاثیرگذار بر اثربخشی آموزش الکترونیکی در دوره‌های کارشناسی ارشد دانشگاه های علم‎وصنعت و تهران

اثربخشی دوره های مجازی، یکی از چالش‎های پیش روی برگزارکنندگان این دوره‎هاست که تحت تاثیر عوامل مختلفی قرار دارد. بر این اساس، پژوهش پیش رو به بررسی عوامل موثر بر اثربخشی آموزش الکترونیکی پرداخته است. پژوهش حاضر از نظر هدف، توصیفی ـ پیمایشی است و از نظر نوع استفاده، کاربردی به‎شمار می‎رود. ابزار اصلی پژوهش، پرسشنامه‌ محقق‎ساخته است. در این راستا، 106 نفر از مدیران، کارشناسان و مدرسان دوره‌های آموزش الکترونیکی به‌صورت تصادفی طبقه ای انتخاب شدند و با مطالعه مبانی نظری، جمع‌آوری اعضای نمونه و کاربرد روش حداقل مربعات جزیی، پنج دسته از عوامل اصلی موثر بر اثربخشی آموزش الکترونیکی، شامل عوامل مرتبط با دانشگاه (موسسه آموزشی برگزارکننده دوره)، ویژگی‌های دانشجو، ویژگی‌های مدرس، عوامل آموزشی و عوامل محیطی شناسایی شد. همچنین، نتایج پژوهش نشان داد که عامل آموزش و عامل مرتبط با دانشگاه، به‌ترتیب دارای بیشترین و کمترین تاثیر بر اثربخشی آموزش‌های الکترونیکی هستند.