شیوع اسیفیکاسیون لیگامان استیلو هایوئید طویل شده در بیماران مراجعه‌کننده به دانشکدۀ دندان‌پزشکی دانشگاه علوم پزشکی جندی‌شاپور اهواز در سال‌های 1392-1391

زمینه و هدف: طویل شدن و کلسیفیه شدن کمپلکس لیگامان استیلوهیوئید که ممکن است با سندرم ایگل مرتبط باشد می تواند سبب بروز دردهای صورت و دیسفاژی شود. هدف از این مطالعه، بررسی شیوع طویل شدن کمپلکس لیگامان استیلوهیوئید با استفاده از رادیوگرافی های پانورامیک بیماران بود.روش بررسی: نمونه های رادیوگرافی طی سال های 1391 تا 1392 (396 بیمار) از بخش رادیولوژی دانشکده دندانپزشکی جندی شاپور اهواز بررسی شدند. مجموعۀ لیگامان استیلوهیوئید کلسیفیه شده از قاعدۀ کرانیال تا نوک استخوانی هر زائده اندازه گیری شدند. منیرالیزاسیون مجموعه در حد 25 میلی متر به عنوان طبیعی در نظر گرفته شد و بیش از آن تحت عنوان اسیفیکاسیون تلقی گردید.یافته ها: اسیفیکاسیون لیگامان استیلوهایوئید در هر دو جنس مشاهده شد اما شیوع آن در مردان (1/72%) نسبت به زنان (2/66%) بیشتر بود (05/0>p). کمپلکس لیگامان استیلوهایوئید کلسیفیه شده، با طول متوسط mm 36، در 272 مورد از 396 بیمار یافت شد (7/68%). افزایش طول لیگامنت دو طرفه در 4/63 درصد موارد یافت شد. اختلاف میانگین طول کمپلکس لیگامان استیلوهایوئید برای تمام گروهای سنی و جنسی تفاوت معنی داری نداشت، بجز برای گروه سنی 55 سال به بالای زنان در سمت راست (05/0>p;).نتیجه گیری: طویل شدن مجموعه کلسیفیه شده لیگامان استیلوهیوئید در جمعیت اهواز شایع است (7/68%) و شیوع آن در مردان بیشتر از زنان است.