آستروسیت‌های جنینی موش، همانند سلول‌های سرطانی، قادر به تنظیم متابولیسم انرژی از مسیر واربورگ هستند

زمینه و هدف: اثر واربورگ نوعی گلیکولیز بی هوازی در حضور اکسیژن است که در آن سلولهای توموری تمایل به جذب گلوکز و ترشح لاکتات در حضور اکسیژن دارند تا انرژی لازم برای رشد در شرایط فقر غذایی فراهم گردد. در مطالعات گذشته سلول های جنینی می توانند مشابه سلول های سرطانی رفتار کنند بر اساس این تحقیقات در این مطالعه با القای گرسنگی و ایجاد شرایط محیطی مشابه با شرایط سلول های سرطانی به درک اثر واربورگ در سلول های آستروسیت جنینی کشت شده از مغز نوزاد موش پرداخته شد.روش بررسی: آستروسیت ها درdmem/fbs 10 درصد کشت داده شدند. در کشت ثانویه در زمان های 16، 48 و 72 ساعت گرسنگی در سلول ها القا شد و در انتها مصرف گلوکز، میزان ترشح لاکتات و فعالیت ldh داخل سلولی به روش فتومتریک اندازه گیری گردید.یافته‌ها: مصرف گلوکز 48 ساعت بعد از القای گرسنگی سلولی 42% در مقایسه با گروه کنترل افزایش داشت (p<0/05). همچنین 16 ساعت بعد از القای گرسنگی ترشح لاکتات افزایش و 72 ساعت بعد فعالیتldh  داخل سلولی افزایش معنادار 63/7 برابری را  نشان داد (p<0/05) .نتیجه گیری: تولید و ترشح لاکتات در این سلول ها به عنوان منبع انرژی و همین طور ترکیبی شیمیایی برای تبادل پیام با یکدیگر، همانند سلول های توموری، عمل می کند. با توجه به ایجاد شرایطی مشابه با شرایط سلولهای توموری برای آستروسیت ها، امید است این یافته ها منجر به درک بهتر مفاهیم متابولیسم سلول های توموری و طراحی استراتژی های جدید درمانی بر علیه این سلول ها در مغز گردد.