اثربخشی معنادرمانی گروهی بر اضطراب مرگ و امید به زندگی بیماران مبتلا به سرطان معده

زمینه و هدف: به دلیل مواجه بیماران سرطانی با مسائل وجودی، پژوهش حاضر درصدد بررسی اثربخشی معنادرمانی گروهی بر اضطراب مرگ و امید به زندگی بیماران  مبتلا به سرطان معده است.روش بررسی: پژوهش حاضر آزمایشی از نوع نیمه تجربی است. جامعه آماری شامل کلیه بیماران مبتلا به سرطان مراجعه کننده به انجمن بیماری سرطان شهرستان تهران بودند. نمونه شامل 24 نفر از بیماران مبتلا به سرطان معده بود که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه گمارده شدند. بعد از اجرای پیش آزمون بر روی هر دو گروه، مداخله آزمایشی در طی 10 جلسه 5/1 ساعته به صورت یک جلسه در هر هفته به اجرا در آمد و پس از اتمام برنامه درمانی، پس آزمون اجرا گردید. برای جمع آوری داده ها از مقیاس امید به زندگی میلر (mhs) و مقیاس اضطراب مرگ تمپلر(das) استفاده شد. از تحلیل کوواریانس برای تجزیه و تحلیل داده‌ها استفاده گردید.یافته ها: یافته ها نشان داد که نمرات پیش آزمون اضطراب مرگ گروه آزمایش پس از آموزش معنادرمانی گروهی بصورت معناداری کاهش یافت(50/9 در برابـر50/5). همچنین یافته ها نشان دادند که، نمرات پیش آزمون متغیر امید به زندگی گروه آزمایش نیز پس از دریافت آموزش معنادرمانی گروهی بصورت معناداری افزایش یافت(118 در برابـر 127). همچنین نتایج تحلیل کواریانس نشان داد که معنادرمانی 58٪  بر اضطراب مرگ و 83٪ بر امید به زندگی گروه کنترل تاثیر داشته است(p<0/001).نتیجه گیری: بنابر یافته های این مطالعه، آموزش معنادرمانی گروهی بر کاهش اضطراب مرگ و بهبود امید به زندگی بیماران  مبتلا به سرطان معده  موثر است.

Effectiveness of Group Logo Therapy on the Anxiety of Death and Life Expectancy of Patients with Stomach Cancer

Background and Objective: Due to facing the cancers with existential issues, this study aims is to investigate the effectiveness of logo therapy on the anxiety of death and life expectancy in patients with stomach cancer.Subjects and Methods: This study is quasiexperimental. The study population included all patients with stomach cancer in 1394 who visited Tehran Cancer Association. The sample consisted of 24 patients with stomach cancer selected by available sampling method and were randomly assigned into experimental and control groups. After running the pretest on both groups, the experimental intervention group underwent ten weekly 90minute logotherapy sessions. After completion of the treatment program, posttest was taken. Data were collected from Miller life expectancy scale (MHS) and Templar Death Anxiety Scale (DAS). Analysis of covariance was used for data analysis.Results: The experimental group pretest scores of death anxiety were significantly reduced after the training of logo therapy (9.50 versus 5.50). The pretest scores of life expectancy variables in experimental groups, after receiving the logo therapy training significantly increased (118 versus 127). In addition results of the analysis of variance showed that logo therapy training effectively reduced death anxiety (58%)and life expectancy (83%) in the experimental group (P <0/001).Conclusion: According to the findings of this study, logo therapy training is effective in reduceing death anxiety and improves the life expectancy in patients with stomach cancer