بررسی ارتباط بین اندکس های پلاکتی با وسعت بیماری عروق کرونر در بیماران مبتلا به بیماری ایسکمیک قلب

زمینه و هدف: بیماری عروق کرونر، شایع ترین بیماری قلبی و شایع ترین علت منجر به مرگ در سراسر دنیا است. به نظر می رسد واکنش پذیری بیش از حد پلاکت ها و فعال شدن آنها در حوادث حاد کرونری نقش علت گونه داشته باشد. با استفاده از شمارشگرهای اتوماتیک، تعداد پلاکت ها و اندکس های حجمی پلاکتی به طور روتین در آزمایشگاه ها در دسترس می باشد و مقادیر آنها منعکس کننده میزان تحرک و تولید پلاکت ها می باشد. لذا هدف از این مطالعه، بررسی تغییرات اندکس-های پلاکتی در شدت های مختلف درگیری عروق کرونر و تلاش برای یافتن یک ارتباط بالینی و پاتولوژیک است.روش بررسی: مطالعه بر روی 201 بیمار با تشخیص بیماری عروق کرونرکه تحت آنژیوگرافی قرار گرفتند انجام شد. بیماران به سه گروه آنژین پایدار، آنژین ناپایدار و انفارکتوس حاد تقسیم و سپس اندکس های پلاکتی شامل تعداد پلاکت(pc)، میانگین حجمی پلاکت(mpv)، توزیع پلاکتی (pdw) و پلاتوکریت(pct)، درآنها براساس وسعت بیماری کرونربادو روش نمره دهی مشاهده ای و syntax بررسی شد.یافته ها: میانگین سنی بیماران 57 سال بود و 65 درصد مرد بودند. میانگین mpv وpdw درگروه های مورد مطالعه نسبت به گروه کنترل بالاتر بود(04/0p= و03/0 p=). در گروه انفارکتوس، pdw در بیماران با درگیری سه رگ به طور معناداری بالاتر از بیماران با درگیری یک رگ بود(04/0p=).البته دیابت هم در بروز این تفاوت تاثیر معناداری داشت(01/0p=).نتیجه گیری: در این مطالعه pdw با شدت بیماری عروق کرونر در ارتباط بود، ولیبین سایر اندکس ها و شدت بیماری ارتباطی یافت نشد.