تاثیر فیلترهای پردازش تصویر در شناسایی پوسیدگی پروگزیمال در رادیوگرافی بایت وینگ دیجیتال

زمینه و هدف: تصور می شود که فیلترهای پردازش تصویر، می توانند عملکرد تشخیصی تصاویر دیجیتال را بهبود بخشند. از این رو هدف از مطالعۀ حاضر، مقایسۀ عملکرد رادیوگرافی دیجیتال با و بدون استفاده از فیلترهای پردازش تصویر در شناسایی ضایعات پوسیدگی پروگزیمال بود. روش بررسی: در این مطالعۀ آزمایشگاهی، رادیوگرافی دیجیتال استاندارد شده از 100 سطح پروگزیمال به عمل آمد. تصاویر بدون فیلتر و فیلتر شده (فیلترهای low sharpen، intermediate sharpen،high sharpen و inversion) در نرم افزار scanora® (version 4.3.1)، توسط 2 مشاهده گر ارزیابی شد. جهت تعیین استاندارد طلایی، دندان ها را برش داده و سپس ازcaries detector استفاده شد. یافته ها: حساسیت، اختصاصیت و صحت کلی با استفاده از آنالیز منحنی roc ارزیابی و با استفاده از آزمون توکی و آنووا مقایسه شد. از آزمون ضریب همبستگی اسپیرمن برای توافق بین مشاهده گرها استفاده شد. حساسیت، اختصاصیت و صحت کلی تصاویر original، فیلتر low sharpen و inversion، به طور معناداری بیشتر از فیلتر intermediate sharpen و high sharpen بود (05/0>p ). تفاوت بین تصاویر بدون فیلتر، فیلتر low sharpen و inversion معنادار نبود (05/0