مقایسه سه روش مختلف (ارزیابی جامع ذهنی، آنالیز مقاومت بیو الکتریک و فاکتورهای بیوشیمیایی) در بررسی وضعیت تغذیه کودکان و نوجوانان مبتلا به نارسایی مزمن کلیه

زمینه و هدف: استاف اوریوس یکی از مهم ترین باکتری های بیماریزای انسان می-باشد که با توجه به روند رو به رشد مقاومت در این باکتری بر علیه آنتی بیوتیک-های پنی سیلین، اگزاسیلین، ونکومایسین، ماکرولیدها و لینزولید، لزوم بررسی میزان مقاومت ایزوله های جدا شده از نمونه های بالینی در بیماران بستری در بیمارستان-های امام و گلستان شهر اهواز را امری ضروری احساس نمودیم. روش بررسی: در این بررسی از 325 ایزوله مشکوک به استافیلوکوکوس اوریوس جدا شده از نمونه های بالینی، پس از انجام تست های تشخیصی نظیر مانیتول سالت آگار، دی ان آز آگار، کواگولاز و کاتالاز، 200 ایزوله استافیلوکوکوس اوریوس جداسازی گردید. ایزوله های تایید شده با استفاده از دیسک های آنتی بیوگرام اگزاسیلین، وانکومایسین، اریترومایسین، آزیترومایسین و لینزولید، از طریق روش دیسک دیفیوژن و بر اساس استانداردهای clsi مورد بررسی قرار گرفتند.یافته ها: تمامی ایزوله ها به آنتی بیوتیک های لینزولید و وانکومایسین حساس بودند. میزان مقاومت به آنتی بیوتیک های متی سیلین، آزیترومایسین واریترومایسین به ترتیب: 50%، 5/61% و 59% گزارش گردید. تعداد ایزوله های استاف اوریوس که به-طور هم زمان به سه آنتی بیوتیک متی سیلین، آزیترومایسین و اریترومایسین مقاوم بودند 50 (25%) مورد بودند. نتیجه گیری: میزان مقاومت به آنتی بیوتیک متی سیلین نسبت به سال های قبل روند افزایشی از خود نشان داده است که قابل تامل می باشد. اما مقاومتی در برابر وانکومایسین و لینزولید مشاهده نگردید.