مقایسه شدت های مختلف یک جلسه فعالیت ترکیبی )هوازی و مقاومتی( بر میزان پروتیین واکنشی فاز حاد مردان فعال

زمینه و هدف: crp یک شاخص حساس التهاب سیستمیک است که افزایش آن همواره با افزایش خطر بیماری‌های قلبی عروقی همراه است. هدف از این مطالعه مقایسه شدت های مختلف یک جلسه فعالیت ترکیبی بر میزان پروتیین واکنش گر c است. روش بررسی: در این تحقیق 10 مرد سالم فعال (4/1±5/21سال) با شاخص توده بدنی طبیعی (2/1±2/22 کیلوگرم بر متر مربع) به طور داوطلب با دارا بودن شرایط لازم شرکت کردند. هریک از شرکت کنندگان فعالیت ترکیبی (ترکیب فعالیت هوازی و مقاومتی) را در سه شدت: کم، متوسط و زیاد انجام دادند برای مقایسه شدت های مختلف، مرحله هوازی فعالیت به شکل دویدن روی تردمیل با سرعت 8، 6/9 و 2/11 کیلومتر بر ساعت و هزینه مشابه 300 کیلوکالری و مرحله مقاومتی بر اساس 45، 65 و 85 درصد حداکثر قدرت بیشینه در شش حرکت یکسان سازی شد نمونه گیری خون قبل، بلافاصله بعد و 24 ساعت بعد از هر جلسه فعالیت انجام شد. یافته ها: تجمع لاکتات پلاسما بلافاصله بعد از فعالیت در مقایسه با قبل و 24 ساعت بعد از فعالیت افزایش یافت(05/0p < ). فعالیت ترکیبی حاد در شدت-های مختلف به طور معناداری به تغییرات در میزان crp منجر نشد (05/0 < p). نتیجه گیری: نتایج تحقیق نشان داد که شدت های مختلف فعالیت ترکیبی بر میزان crp مردان فعال تاثیر چندانی ندارد که احتمالاً نشان دهنده اهمیت حجم فعالیت نسبت به شدت فعالیت است.