مقایسه گند زدایی آب با استفاده از تابش اشعه خورشیدی و کلر مادر در حذف باکتری اشرشیاکلی

زمینه و هدف: گند زدایی نمودن آب به منظور نابودی میکرو ارگانیسم های مسبب بیماری موجود در آن است. هدف از این مطالعه بررسی روش گند زدایی خورشیدی به عنوان یک سیاست مناسب و با صرفه اقتصادی بیش تر در مقایسه با روش کلرمادر جهت تامین آب در اجتماعات کوچک، شرایط اضطراری و در مناطق محروم می باشد.مواد و روش ها: این مطالعه تجربی (مقیاس آزمایشگاهی) در تابستان 1392 در شهرستان خرم آباد روی محلول های سنتتیک انجام گردید. آزمایش ها در روزهای کاملاً آفتابی و در مقادیر مختلف کدورت، مواد آلی و باکتری اشرشیاکلی انجام شد. به منظور تعیین میزان کاهش غلظت باکتریایی در روند گند زدایی خورشیدی و کلر مادر در فواصل زمانی مشخص نمونه برداری و آزمایش تخمیر چند لوله ای انجام شد. تجزیه و تحلیل آماری در مدل طولی و با روش آنالیز واریانس طرح اندازه گیری مکرر انجام شد.یافته ها: در دو روش گند زدایی، میانگین غلظت باکتریایی در طی زمان کاهش می یابد و کارایی حذف باکتری، با افزایش غلظت اولیه باکتری، کدورت و مواد آلی کاهش می یابد. پس از گذشت 60 دقیقه از شروع گند زدایی، در روش خورشیدی، میانگین تعداد باکتری باقی مانده /100ml mpn28/0±35/0 به-دست آمد. در روش کلر مادر میانگین تعداد باکتری باقی مانده mpn /100ml 55/3± 59/32 و تقریباً 100 برابر میانگین تعداد باکتری باقی مانده در روش خورشیدی می باشد.نتیجه گیری: روش گندزدایی آب با تابش خورشیدی خیلی مناسب، کم هزینه است و در شرایط آب و هوایی مشابه شهر خرم آباد، می توان از آن استفاده نمود. این روش را می توان در شرایط بحرانی و در جوامع کوچک بکار برد