مقایسه تغییرات هورمونهای تیرویید در بیماران دچار ضربه مغزی شدید که تحت عمل کرانیوتومی قرار گرفتند با بیمارانی که کرانیوتومی نشدند

زمینه و هدف: در ضربه مغزی شدید، پاسخ های هورمونی به صورت افزایشیا کاهش سطح سرمی آنها ایجاد میگردد. این تغییرات میتواند در دوره بهبودیبیمار ادامه یابد و بر پیش آگهی و بقای وی تاثیرگذارد. مطالعه حاضر با هدفمقایسه تغییرات هورمونهای تیرویید در بیمارانی که بعلت ضربه مغزی شدیدکرانیوتومی شدند با بیمارانی که کرانیوتومی نشدند، انجام شد.روش بررسی: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی، 59 بیمارکه بدنبال آسیب شدیدمغزی در سرویس جراحی اعصاب بیمارستان گلستان اهواز بستری شدند، بالحاظ کردن معیارهای ورود و خروج مطالعه، در دو گروه 27 نفره بررسیشدند. گروه 1، بیمارانی بودند که تحت عمل جراحی کرانیوتومی قرار گرفتند وگروه 2 بیمارانی بودندکه کرانیوتومی نشدند. نمونه سرم اول در 24 ساعت اول وآزمایش elisa نمونه دوم در روز 5 ام بستری گرفته شدوبا استفاده از روشمستقل وضریب همبستگی t شدند. دادهها با استفاده از آزمونهای آماریپیرسون آنالیز شدند.در مبتلایان به ضربه مغزی شدید در t یافتهها: میانگین سطح سرمی هورمون 4گروه اول در روز پنجم بالاتر از بیماران گروه دوم بود و اختلاف معنی داردر هر دو t آماری بین آنها وجود داشت و نیز بین بهبودی و سطح سرمی 4و t میانگین سطح سرمی هورمون 3 .(p < گروه ارتباط وجود داشت( 0.05در مبتلایان به ضربه مغزی شدید در گروه اول در روز پنجم با بیماران tshگروه دوم اختلاف نداشت.نتیجهگیری: نتایج این مطالعه نشان داد که، ارتباط مستقیم و معنیداری بینو بهبودی وجود دارد، لذا شاید بتوان از سطح هورمون t سطح سرمی 4بعنوان یک عامل تعیین کننده پیش آگهی در این بیماران استفاده (t تیروکسین( 4