بررسی آزمایشگاهی مقاومت به شکست عمودی در دندان‌های ترمیم شده با چهار نوع سیستم پست و کور

زمینه و هدف: دندان‌های اندو شده با تخریب شدید تاج دندان با انواع پست مورد بازسازی قرار می گیرند. انتخاب مناسب بر روی طول عمر ترمیم نهایی تاثیر دارد. هدف از این مطالعه بررسی مقاومت به شکست دندان‌های اندو شده ای است که با استفاده از یک پست پیشنهادی و سه پست متداول بازسازی شده‌اند. روش بررسی: 40 دندان پرمولر اندو شده از 1 میلیمتر کرونالی cej قطع شدند. دندان‌ها بطور تصادفی در چهار گروه تقسیم شدند: 1) پست و کور ریختگی، 2) پست فایبرگلاس و کور کامپوزیتی، 3) پست استنلس استیل پیشنهادی و کور کامپوزیتی و 4) پست تیتانیوم و کور کامپوزیتی. در تمام گروه‌ها از سمان رزینی پاناویا استفاده گردید. هر نمونه در بلوک‌ رزین آکریلیک مانت شده و در یک دستگاه universal testing با سرعت mm/min 5/0 بطور عمودی تحت نیرو قرار گرفت تا دچار شکست گردد. داده‌ها ثبت و با استفاده از آنالیز واریانس یکطرفه و آزمون tukey مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته‌ها: مقاومت به شکست در دندان‌های ترمیم شده با پست و کور ریختگی (162 نیوتن) نسبت به سه روش دیگر بطور معنی‌دار بالاتر بود(001/0 > p). مقاومت به شکست گروه فایبرگلاس (133 نیوتن) بیش از گروه پست استنلس استیل و تیتانیوم بود (001/0 > p). تفاوت مقاومت به شکست بین گروه پست استنلس استیل (102 نیوتن) و گروه تیتانیوم (90 نیوتن) معنی‌دار نبود (28/0= p). نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد مقاومت به شکست پرمولرهای اندو شده که با پست ریختگی و فایبرگلاس بازسازی شده‌اند در مقایسه با پست استنلس استیل و تیتانیوم بیشتر می‌باشد.