بررسی پنج ساله بیماران با خونریزی گوارش تحتانی در بخشهای جراحی بیمارستان های آموزشی دانشگاه جندی شاپور اهواز

هدف: خونریزی گوارشی بخصوص خونریزی گوارشی وسیع در افراد مسن با میزان مرگ و میر بالایی همراه است . علل خونریزی گوارشی تحتانی با منشا کولورکتال با توجه به سن متفاوت است. کانسر کولون رکتوم پولیپ عفونتها دیورتیکول و اکتازی عروقی از علل عمده بشمار می روند. در ایران مطالعات چندانی در این زمینه انجام نشده است. در این مطالعه تلاش می گردد الگوی اپیدمیولژیک رکتوراژی با منشا کولورکتال با درنظر گرفتن سن و جنس بیماران و علت خونریزی مورد ارزیابی قرار گیرد. روش بررسی: این مطالعه به روش گذشته نگر و توصیفی در طی 5 سال از 1379 لغایت 1383 در بخشهای جراحی سه بیمارستان آموزشی دانشگاه جندی شاپور اهواز روی 100 مورد بیمار که بعلت راکتوراژی بامنشا کولورکتال در بخش جراحی بستری شده بودند از نظر شیوع سنی - جنسی وعلت خونریزی انجام گردیده است.یافته ها: از مجموع 100 بیمار 62% مرد و حداکثر شیوع سنی رکتوراژی در دهه ششم بود. شایعترین علت خونریزی آمیبیازیس (32%) و بدنبال آن کانسر رکتوم (23%)‌و سپس پولیپ(22%) بود. شایعترین سن شیوع کانسرکولون و رکتوم در دهه پنجم و ششم و شایعترین سن پولیپ در دهه اول زندگی بوده و آمیبیازیس در دهه دوم و چهارم شایعتر بوده است در این بیماران آنژیودیسپلازی عروقی دیده نشد.نتیجه گیری: رکتوراژی با منشا کولورکتال با توجه به سن باید مورد بررسی قرار گیرد. در سن اطفال اکثریت موارد مربوط به پولیپ است. در سنین جوانی و میان سالی آمیبیازیس و کانسر کولورکتال و سپس دیورتیکولیت مطرح است. ibd و دیورتیکول کولون در جامعه ما نسبت به کشورهای غربی شیوع کمتری دارد و در سنین بالا کانسرهای کولورکتال شیوع بیشتری دارند.