>
Fa   |   Ar   |   En
   بررسی هیستوپاتولوژیکی و پاراکلینیکی پیوند خودی استخوان اسفنجی و مغز استخوان جهت پر کردن نقیصه استخوانی  
   
نویسنده بنی آدم علی ,اسماعیل زاده صالح ,راضی جلالی محمد ,خزعلی محمدرضا
منبع مجله علمي پزشكي جندي شاپور - 1385 - دوره : 5 - شماره : 48 - صفحه:412 -419
فایل تمام متن
چکیده    هدف: نقایص استخوانی که به دلیل ضربه شکستگی ها برداشت تومورها یا کیست ها ایجاد می شوند یکی از مشکلات عمده جراحی های ارتوپدی می باشند. اتوگرافت های استخوان اسفنجی و بتازگی مغز استخوان به عنوان موادی که نقش عمده ای در استخوان سازی دارند مورد توجه هستند. هدف از این مطالعه ارزیابی پاتولوژیکی و پاراکلینیکی پیوند استخوان اسفنجی و پیوند مغز استخوان جهت پر کردن یک نقیصه استخوانی 5/2 سانتی متری می باشد. روش بررسی: با انجام جراحی بر روی 15 قلاده سگ بالغ با متوسط سن 2/37 ماه و وزن 53/19 کیلوگرم نقیصه ای بر روی دیافیز استخوان زند زیرین ایجاد گردید. در گروه یک نقیصه ها با مغز استخوان نیمه جامد و در گروه 2 با استخوان اسفنجی خودی و در گروه 3 به عنوان کنترل با چیزی پر نشد. استخوان اسفنجی با استفاده ازاسکنه و کورت ارتوپدی از ستیغ استخوان ایلئوم برداشته شد. مغز استخوان توسط یک سوزن از طریق تروکانتر بزرگ استخوان ران از کانال مغز استخوان آسپیره گردید. تمامی حیوانات به مدت 13 هفته از نظر کلنیکی تحت نظر بودند و سپس به روش آسان کشی معدوم گردیدند آنگاه مقاطع بافتی جهت مطالعه پاتولوژیکی تهیه شد. همه حیوانات از نظر پاراکلینیکی به مدت 5 هفته تحت مطالعه قرار داشتند. از نظر تعداد گلبول های قرمز میزان هموگلوبین و حجم فشرده سلولی بین سه گروه اختلاف معنی داری وجود نداشت. یافته ها: از نظر تعداد گلبول های سفید نوتروفیل لنفوسیت ائوزینوفیل منوسیت و سلول های باند در بین بعضی گروه ها در روزهای مشخص و بعضی از روزها نسبت به روز قبل ازعمل افزایش یا کاهش معنی داری وجود داشت. میزان کلسیم فسفر و منیزیم اختلاف معنی داری را بین سه گروه و بین روزهای بعد از عمل و روز قبل از عمل نشان نداد . بعد از عمل میزان فسفاتاز قلیایی کمی افزایش پیدا کرد( که می توان آن را به فعالیت استخوان سازی استئوبلاست ها ارتباط داد) ولی اختلاف بین سه گروه و اختلاف بین روزهای بعد از عمل و روز قبل از عمل معنی دار نبود. در ارزیابی آسیب شناسی استخوان متراکم سیستم های هاورس بالغ و کمی استخوان اسفنجی در گروه دوم مشاهده شد. همین نتایج در گروه اول مشاهده شد ولی بلوغ سیستم های هاورس به اندازه گروه دوم نبود استخوان جدید درگروه استخوان اسفنجی از طریق استخوان سازی داخل غشایی تشکیل شد ولی در گروه مغز استخوان استخوان سازی داخل غشایی و غضروفی هر دو وجود داشت. در گروه سوم تنها بافت پیوندی با مقدار بسیار کمی استخوان سازی آن هم به صورت نابالغ دیده شد. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان می دهد که مغز استخوان می تواند به خوبی استخوان اسفنجی برای پر کردن نقایص استخوانی مورد استفاده قرار گیرد ولی روند استخوان سازی کندتر می باشد.
کلیدواژه مغز استخوان، استخوان اسفنجی، نقیصه استخوانی، پاراکلینیکی، هسیتوپاتولوژی
آدرس دانشگاه شهید چمران اهواز, دانشکده دامپزشکی, بخش جراحی, ایران, دانشگاه شهید چمران اهواز, دانشکده دامپزشکی, آموزشی پاتوبیولوژی, ایران, دانشگاه شهید چمران اهواز, دانشکده دامپزشکی, گروه پاتولوژی بالینی, ایران, دانشگاه شهید چمران اهواز, دانشکده دامپزشکی, ایران
 
     
   
Authors
  
 
 

Copyright 2023
Islamic World Science Citation Center
All Rights Reserved