بررسی آزمایشگاهی ریزنشت اینله های ساخته شده از کامپوزیت رزین پس از استفاده از دو روش آماده سازی سطحی

زمینه و هدف: برای افزایش گیر میکرو مکانیکی اینله های کامپوزیتی، آماده سازی سطح داخلی آن انجام می گردد. هدف از این مطالعه بررسی مقایسه ای میزان ریزنشت اینله های کامپوزیتی با دو روش آماده سازی سطحی می باشد. روش بررسی: از 75 دندان پره مولر سالم انسانی اینله های کامپوزیتی تهیه شد. پس از تراش حفره، همه نمونه ها به صورت کامپوزیت غیرمستقیم ترمیم شدند. پس از برداشت اینله ها، نمونه ها بسته به نوع آماده سازی به 3 گروه n=25)) تقسیم شدند: گروه ماسه سایی با ذرات al2o350 میکرونی، گروه اچ با اسید هیدروفلوریک5/9 درصد و گروه کنترل. اینله ها توسط سمان رزینی سمان شدند. ترموسایکلینگ نمونه های آماده شده در دمای oc55-5 به تعداد 500 دور انجام شد. نمونه های آماده شده برش داده شدند و زیر استریومیکروسکوپ ارزیابی شدند تا میزان نفوذ رنگ در دیواره ها مشخص شود. داده ها تحت آنالیز آزمونهای آماری کروسکال ویلاس و من ویتنی قرار گرفتند. یافته ها: استفاده از ماسه سایی جهت آماده سازی سطحی موجب کاهش معنا داری در میزان ریزنشت نسبت به گروه های دیگر می شود ( 0/030 = p ). همچنین مقایسه دو به دوی گروه های مورد مطالعه نشان داد بین دو گروه ماسه سایی و اسید هیدروفلوریک (0/0385 = p) میزان ریزنشت با ماسه سایی به حد قابل ملاحظه ای کمتر بود. نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان دهنده این است که ماسه سایی به کمک ذرات al2o3 موجب بیشترین کاهش در ریزنشت اینله های کامپوزیتی در مقایسه با اسید هیدروفلوریک می شود.