تاثیر تزریق اکسی توسین رقیق شده به داخل ورید بند ناف بر طول مرحله سوم زایمان: یک کارآزمایی بالینی تصادفی

زمینه و هدف: خون ریزی پس از زایمان از علل مهم عوارض و مرگ و میر در مادران می باشد. اداره فعال مرحله سوم زایمان از جمله استفاده از عوامل منقبض کننده رحم در کاهش میزان خون ریزی پس از زایمان موثر بوده و به طور کلی می تواند باعث کاهش عوارض و مرگ و میر حوالی زایمان در زنان گردد. هدف از مطالعه حاضر مقایسه تاثیر تزریق داخل نافی و انفوزیون وریدی اکسی توسین بر طول مرحله سوم زایمان بود.روش بررسی: این کارآزمایی بالینی تصادفی بر روی 102 نفر از زنان نخست زا که زایمان طبیعی داشتند، انجام گردید. در گروه اول (51 نفر) 20 واحد اکسی توسین رقیق شده در 20 سی سی محلول نرمال سالین 9/0 درصد به داخل ورید بند ناف تزریق شد. زنان گروه دوم (51 نفر) 20 واحد اکسی توسین به صورت انفوزیون وریدی دریافت نمودند. پیامد اولیه اندازه گیری طول مرحله سوم زایمان بود. داده ها با استفاده از نسخه 15 نرم افزار spss، آماره های توصیفی، آزمون تی و کای دو در فاصله اطمینان 95 درصد آنالیز شدند.یافته ها: میانگین طول مرحله سوم زایمان در گروه اکسی توسین داخل نافی (97/0±50/3 دقیقه) به صورت معناداری کمتر از گروه اکسی توسین وریدی (13/1±16/5 دقیقه) بود(0/001=p). همچنین زنانی که انفوزیون اکسی توسین داخل وریدی دریافت کرده بودند، میزان هموگلوبین بعد از زایمان کمتری ( g/dl 91/0±66/9) نسبت به گروه اکسی توسین داخل نافی ( g/dl70/0±42/10) داشتند(0/001=p).نتیجه گیری: به نظر می رسد که اداره فعال مرحله سوم زایمان با استفاده از تزریق اکسی توسین به داخل ورید نافی در مقایسه با انفوزیون داخل وریدی اکسی توسین می تواند طول مرحله سوم زایمان و میزان افت هموگلوبین بعد از زایمان را کاهش دهد.