مقایسه نتایج سونوگرافی ترانس‌واژینال با یافته های دیلاتاسیون و کورتاژ در ارزیابی بدخیمی آندومتر زنان یایسه با خونریزی واژینال

خونریزی پس از یایسگی یک مشکل شایع بالینی است. در 10 درصد موارد علت آن سرطان آندومتر است. اگرچه آتروفی آندومتر به عنوان شایع‌ترین علت آن است. اکثریت این بیماران، جهت بررسی علت آن تحت d&c قرار می‌گیرند. هدف از این پژوهش این است که تعیین کند در چه مواردی سونوگرافی ترانس‌واژینال می‌تواند جایگزینی برای d&c باشد.روش بررسی: از تعداد 98 بیمار با خونریزی پس از یایسگی سونوگرافی ترانس‌واژینال انجام و پس از d&c یا هیسترکتومی بررسی هیستوپاتولوژی آندومتر بعمل آمد. یافته‌های طبیعی در سونوگرافی ترانس‌واژینال: یک آندومتر نازک منتشر با حواشی صاف و اکوژنیسیتی هموژن با ضخامت کمتر یا مساوی 5 میلی متر در نظر گرفته شد. ولی نماهای آندومتر ضخیم تر از 5 میلی متر، ضخیم‌شدگی نامنظم آندومتر، اکوژنیسیتی غیر یکنواخت و توده درون حفره رحمی به عنوان پاتولوژی مدنظر قرارگرفت.یافته ها: نتایج آسیب شناسی در 98 بیمار مورد مطالعه عبارت بود از: 44 نفر (45 درصد) آندومتر آتروفیک، 11 نفر (11 درصد) سرطان آندومتر، 10 نفر (10 درصد) هایپرپلازی بدون آتیپی، 28 نفر (29 درصد) پولیپ و 5 نفر (5 درصد) سایر موارد. در نتیجه سونوگرافی ترانس‌واژینال دارای حساسیت 100درصد، ویژگی 38/41 درصد، ارزش اخباری مثبت 74/17 درصد و ارزش اخباری منفی 100درصد در تشخیص بدخیمی آندومتر می‌باشد. همچنین سونوگرافی دارای ویژگی 100 درصد در تشخیص آتروفی آندومتر است.نتیجه گیری: سونوگرافی ‌واژینال روشی با ارزش است که تعیین می‌کند کدام یک از بیماران با خونریزی پس از یایسگی نیازمند بررسی های بیشتر d&c یا بیوپسی هستند و تعداد بیماران نیازمند به اقدامات تهاجمی‌تر را به‌طور محسوسی کاهش می‌دهد.