بررسی اپیدمیولوژیک موارد سلولیت منجر به عارضه در بیماران بستری شده در بخش عفونی بیمارستان رازی اهواز طی سال های 1383-1380

زمینه و هدف: سلولیت عبارت است از عفونت حاد جلد و بافت زیر جلدی که در صورت عدم درمان درست می تواند به عوارض مهمی مثل: سپتی سمی، اندوکاردیت و مننژیت و سایر عوارض و در نهایت مرگ منجر گردد. در این مطالعه، بررسی اپیدمیولوژیک موارد سلولیت به عارضه مورد هدف منجر شده است. روش بررسی: این تحقیق از نوع مطالعه اپیدمیولوژیک توصیفی- تحلیلی (مقطعی) می باشد. جامعه مورد مطالعه شامل پرونده کلیه بیماران بستری شده با تشخیص نهایی سلولیت در بخش عفونی بیمارستان رازی اهواز در طی سه سال بوده است. با توجه به متغیرهای مورد بررسی، فراوانی کل عوارض سلولیت و سپس ارتباط آنها با هر یک از متغیرهای مورد نظر مورد بررسی قرار گرفت. داده ها به روش آمار توصیفی و روش تحلیلی کای اسکویر و با نرم-افزارspss 15 تجزیه و تحلیل شد. سطح معنادار مورد استفاده در مطالعه 05/0 > pبوده است. یافته ها: از 150 مورد که وارد مطالعه شدند: 3/25 درصد کل بیماران دچار عارضه شده اند، 7/18 درصد از عوارض، آبسه بوده است،3/3 درصد از عوارض، فاشیت نکروزان بوده است، 7/0 درصد از عوارض، سپسیس بوده است،7/2 درصد از عوارض، ‌استیومیلیت بوده است و بین کل عوارض سلولیت با متغیرهای سن، جنس، شغل، مصرف داروهای تضعیف کننده سیستم ایمنی، دیابت، و تزریق مواد مخدر ارتباط معناداری وجود نداشت؛ در حالی که بین کل عوارض و ترومای وارده و همچنین سابقه گزش ارتباط معناداری وجود داشته است. نتیجه گیری: با توجه به ارتباط آماری معناداری که بین عوارض سلولیت و دو متغیر ترومای وارده و همچنین سابقه گزش وجود دارد، توجه بیشتر به وجود این دو متغیر مهم در تاریخچه بیماری، در مدیریت بهتر بیماری بیماران پیشنهاد می شود.