اثر ورزش در سمیت ناشی از مرفین در کبد و کلیه موش صحرایی

زمینه و هدف: مرفین موجب اختلال در ارگان های مختلف بدن می شود. ورزش باعث کاهش ترکیبات استرس اکسیداتیو می شود. هدف از این مطالعه تعیین اثر ورزش بر روی آسیب های حاصل از مرفین در کبد و کلیه در موش صحرایی است.روش بررسی: موش های صحرایی به طور تصادفی به4 گروه شامل: 1- دریافت کننده مرفین، 2- دریافت کننده مرفین همراه با ورزش، 3- دریافت کننده حلال مرفین و4- دریافت کننده حلال مرفین همراه با ورزش (هر گروه 10 سر) تقسیم گردید. گروه های 1و2 مرفین را در مدت 5 روز متوالی هر روز دو بار با دوز افزایشی روز اول mg/kg 5، روز دوم mg/kg10، روز سوم mg/kg 20، روز چهارم mg/kg 40، و روز پنجم mg/kg50 (ip) دریافت نمودند. گروه های 4 و 2 درون تریدمیل با موتور حرکت دهنده تسمه برای مدت 10 روز متوالی، روزانه به مدت 1 ساعت با سرعت ثابت 17 متر در دقیقه به صورت دویدن اجباری ورزش داده شد. 24 ساعت بعد از آخرین آزمایش، حیوانات با دوز بالای پنتوباربیتال کشته و از خون حیوانات جهت اندازه گیریast, alt, alp, bun,cr استفاده شد. بافت های کبد و کلیه جدا و پس از رنگ آمیزی با هماتوکسیلین وایوزین با استفاده از میکروسکوپ نوری مورد مطالعه قرار گرفت.یافته ها: مرفین موجب افزایش پارامترهای بیوشیمیایی(05/0 > p ) در مقایسه با حیوانات دریافت کننده سرم فیزیولوژی و موجب آسیب در بافت های کبد و کلیه گردید. ورزش موجب کاهش آثار نامطلوب مرفین در بافت های کبد و کلیه شد.نتیجه گیری: نتایج این تحقیق پیشنهاد می نماید ورزش موجب محافظت بافت های کبد و کلیه در مقابل آثار سمی حاصل از مرفین شده است.